در حیطه فعالیتهای تولیدی و خدماتی ، مسائلی نظیر شدت رقابت، بالا رفتن توقع و تغییرات خواسته ها و انتظارات مشتری، تحولات روز افزون فناوری، باعث افزایش تعهدات تولید کنندگان در زمینه رفع عیوب در محصول و امحا هرگونه کمبود و انحراف در عملکرد آن است،در غیر این صورت، سهم بازار به دلیل کاهش رضایت مشتری ، از دست خواهد رفت. راه آهن ها نیز از این امر مستثنی نیستند .بهبود مداوم عملکرد ایمنی یکی از اهداف هر راه آهن موفقی محسوب می شود سیستم مدیریت ایمنی راه آهن یک ابزار مناسب مدیریتی برای ایجاد یک بستر و راه رسیدن به عملیات ایمن راه آهن است .این سیستم پایه های ایمنی حرکت و ترافیک قطارها را در برابر خطرات احتمالی مستحکم می کند و موجبات کاهش چشمگیر عوامل حادثه آفرین را فراهم می کند . تا کنون تکنیک ها و روش های متعددی برای آنالیز ریسک و انجام برنامه های نظام مند ایمنی راه آهن به کار گرفته شده است که در طی سالیان دراز ایجاد شده اند.حالت شکست و تجزیه و تحلیل اثرات آن((fmea یکی از پرکاربردترین و جدید ترین این روش هاست که برای مطالعه نظام مند نقص اجزا یک سیستم و اثرات احتمالی آن به کار می رود .تکنیک حالت شکست وتجزیه و تحلیل اثرات آن به عنوان یکی از قویترین ابزارهای تجزیه و تحلیل فرایند ایمنی تجهیزات علائم الکتریکی و آلات ناقله به ویژه در هنگام ارزیابی سیستم های پیچیده در راه آهن محسوب می شود .این روش با وجود نو بودن توانسته است رضایت بسیاری از مجریان آن را فراهم کند . تحقیق حاضر سعی بر آن داشته است تا ضمن رفع کاستی های مدل fmea سنتی ، این مدل را در فضای فازی و با استفاده از فرایند سلسله مراتبی ahp ، در شبکه راه آهن ناحیه اصفهان توسعه دهد . در پایان این تحقیق، نتایج مدل پیشنهادی را با مدل fmea فازی و نیز fmea با روشahp مقایسه می کند تا این ادعا که مدل پیشنهادی توانسته است نواقص مدل سنتی را رفع کند و نیز کارایی و شایستگی آن و انعطاف پذیری آن نسبت به سایر مدل ها و روش ها مبرهن شود.