پژوهش حاضر، از نوع مطالعات آزمایشی(تجربی حقیقی) است و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای با حجم نمونه ای 120 نفر( 60 دختر و 60 پسر) از دانش آموزان پایه سوم که به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس گروه ها به وسیله دو فرم آزمون معلم ساخته در موقعیت پیش آزمون مورد اندازه گیری قرار گرفتند. سپس دانش آموزان به تصادف در چهار گروه آزمایش و چهار گروه کنترل(هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند و گروه های آزمایش در جلسات آموزشی (روش سیمین) شرکت کردند.گروه کنترل نیز آموزش جاری دریافت نمودند و پس از پایان جلسات آموزشی، از دانش آموزان هر چهار گروه آزمایش و کنترل در یک نوبت پس آزمون (از همان فرم پیش آزمون) آزمون به عمل آمد و سپس نتایج دو نوبت آزمون درهرگروه با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. تجزیه و تحلیل یافته ها حاکی از آن است که در گروه پسران، میانگین تعداد پاسخ های غلط به فرم 1 گروه آزمایش در پیش آزمون از گروه کنترل بیشتر بوده است (006/0= p) ولی پس از مداخله، یعنی در پس آزمون، میانگین تعداد پاسخ های غلط به فرم 1 گروه آزمایش کمتر از گروه کنترل شده است (001/0< p). همچنین، میانگین تعداد پاسخ های غلط به فرم 2 گروه آزمایش در پیش آزمون از گروه کنترل بیشتر بوده است (001/0< p). ولی پس از مداخله، یعنی در پس آزمون، میانگین تعداد پاسخ های غلط به فرم 2 گروه آزمایش کمتر از گروه کنترل شده است (001/0< p). در گروه دختران نیز نتایج نشان داد که میانگین تعداد پاسخ های غلط به فرم 1 گروه آزمایش در پیش آزمون از گروه کنترل بیشتر بوده است (001/0< p). پس از مداخله، یعنی در پس آزمون، میانگین تعداد پاسخ های غلط به فرم 1 گروه آزمایش کمتر از گروه کنترل است (001/0< p). همچنین، نتایج بیانگر آن بود که میانگین تعداد پاسخ های غلط به فرم 2 گروه کنترل در پیش آزمون از گروه آزمایش بیشتر بوده است (001/0< p). پس از مداخله، یعنی در پس آزمون، میانگین تعداد پاسخ های غلط به فرم 2 گروه آزمایش کمتر از گروه کنترل است (001/0< p). همچنین نتایج در فرم 1 نشان می دهد میانگین تعداد پاسخ های غلط گروه دختران در پیش آزمون از گروه پسران کمتر است(001/0p=) . پس از مداخله در پس آزمون، آموزش بر گروه دختران و پسران اثر متفاوتی نگذاشته است (617/0= p) . با تأکید بر مجذور اتا شدت اثر آموزش با توجه به جنسیت پایین است (01/0=?). در فرم 2 نیز نتایج نشان داد که میانگین نمرات پیش آزمون، در مقایسه با نمرات پس آزمون به طور معنادار (001/0p=) متفاوت بوده است. بدین معنا که میانگین تعداد پاسخ های غلط گروه دختران در پیش آزمون از گروه پسران کمتر است. پس از مداخله، در میانگین نمرات پس آزمون گروه دختران و پسران اثر متفاوتی مشاهده نشده است (064/0= p)، با تأکید بر مجذور اتا شدت اثر آموزش باتوجه به جنسیت پایین است (20/0=?). در مجموع می توان نتیجه گرفت که آموزش جداگانه ی کلمات دارای حروف هم آوا موجب بهبود مهارت املاء نویسی دانش آموزان دختر و پسر سوم ابتدائی شهر زنجان شده است و تفاوت معنادار بین دو گروه دختر و پسر از لحاظ تأثیر پذیری از این روش مشاهده نشد. کلید واژه ها: روش آموزش جداگانه کلمات با حروف هم آوا، مهارت املاء نویسی، کودکان با مشکل املاء، مقطع ابتدایی