این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله گوار مکمل شده با آنزیم بر عملکرد جوجه های گوشتی انجام شد. ابتدا آزمایشی برای تعیین مقدار انرژی قابل متابولیسم کنجاله گوار بر روی جوجه خروس های گوشتی در سن 27 روزگی انجام شد. در این آزمایش جیره های 0، 5 ، 10، و 15 درصد کنجاله گوار استفاده شد. بر اساس معادلات رگرسیون خطی میزان انرژی قابل متابولیسم ظاهری کنجاله گوار kcal/kg2264 تعیین شد. در آزمایش دوم از 400 قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر از سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت آزمایش فاکتوریل 2×4 با 5 تکرار به مدت 6 هفته استفاده شد . هشت تیمار غذائی با 4 سطح کنجاله گوار (0، 3، 6 و 9%) در دو سطح آنزیم بتا ماناناز از روز هشت دوره آزمایش تا انتهای دوره به جوجه ها خورانده شدند . مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله گوار، آنزیم و اثر متقابل آنها قرار نگرفتند. افزایش کنجاله گوار موجب کاهش در میزان گوشت سینه و افزایش ویسکوزیته مواد گوارشی در دوره آغازین (19 روزگی) شد. افزودن آنزیم موجب کاهش ویسکوزیته مواد گوارشی در 19 روزگی شد. کنجاله گوار موجب افزایش عمق کریپت و ضخامت دیواره لوله گوارشی و کاهش طول ویلی شد و افزودن آنزیم موجب کاهش عمق کریپت و افزایش طول ویلی ژژنوم شد(05/0>p). نتایج آزمایش دوم نشان دهنده ی عدم تفاوت بین عملکرد حاصل از تیمار های مختلف حاوی کنجاله گوار و آنزیم با گروه شاهد در دوره ی پرورشی جوجه های گوشتی بود و مصرف کنجاله گوار تا سطح 3% بدون هیچ اثر منفی بر عملکرد و لاشه جوجه های گوشتی تا 42 روزگی می باشد .