در این پژوهش برش های نازک (ضخامت 4 میلی متر) قارچ دکمه ای و صدفی با استفاده از دو روش خشک کردن جابه جایی و مایکروویو تحت فرایند قرار گرفتند. آنزیم بری حرارتی با آب جوش به مدت 2 دقیقه برای جلوگیری از وقوع واکنش های نامطلوب قهوه ای شدن آنزیمی مورد استفاده قرار گرفت. در خشک کن هوای داغ از سه سطح دمایی (50، 60 و 70 درجه سانتیگراد) و در خشک کردن مایکروویوی از سه توان (270، 450 و 900 وات) به منظور خشک کردن برش های قارچ استفاده شد.برای برآورد میزان تغییر رنگ نمونه ها دستگاه هانتر لب مورد استفاده قرار گرفت. به منظور ارزیابی ویژگی های بافتی از دستگاه بافت سنج استفاده شد. ارزیابی رنگ نشان داد که هر دو روش خشک کردن موجب ایجاد تغییر در رنگ نمونه ها می گردد، اما خشک کردن مایکروویوی تغییر رنگ کمتری در برش های قارچ ایجاد کرد و میزان قهوه ای شدن در قارچ های خشک شده با این روش بسیار کمتر از روش خشک کردن جابه جایی بود. بررسی بافت قارچ های خشک شده نشان داد که در قارچ های خشک شده با استفاده از مایکروویو سخت شدگی کمتری رخ می دهد و بافت نرم تری در مقایسه با قارچ های خشک شده با روش جابه جایی داشتند. آنالیز واریانس و مقایسه میانگین ها نشان داد که دما و توان مورد استفاده اثر معنی داری بر حداکثر نیروی اندازه گیری شده در آزمون فشار دارند (05/0p<). خشک کردن بستر نازک قارچ به وسیله مدل های تجربی مدل سازی شد. دوازده مدل تجربی استاندارد بر داده های آزمایشگاهی برازش داده شد و کیفیت برازش آن ها بر حسب سه پارامتر ضریب تبیین (r2)، مربع خی (?2) و ریشه مربعات میانگین خطا (rmse) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که مدل میدیلی و همکاران نسبت به سایر مدل ها با دقت بیشتری تغییرات رطوبت را در ورقه های قارچ شبیه سازی می کند.