چکیده هنرسنگ تراشی یکی از نا شناخته ترین هنر های سنتی در ایران است که علیرغم تلاش وکوشش بی شائبه بعضی از اساتید این هنر و استقبال مردم از این آثار، هنوز هنری گمنام است. این هنر یکی از هنرهای کهن ایران می باشد که امروزه رو به انقراض است، به همین دلیل ثبت و ضبط فرایند آن و نیز زندگی برخی از صاحب نظران این حرفه به منظور آشنایی و بهره مندی سایر هنرمندان و دانشجویان و پژوهشگران ضروری می نماید. این پژوهش قصد دارد تا با استفاده از یک تحقیق میدانی و مصاحبه با اساتید و صاحب نظران این رشته، در هرچه بهتر شناساندن این هنر و تنوع سبک های رایج، نقوش و تصاویر بکار رفته در آن و همچنین معرفی اساتید صاحب نام آن به جهت ثبت و ضبط این هنر گام های موثری بردارد. همچنین این پژوهش بر اساس چهارچوب نظری مکتب کارکرد گرایی مورد بررسی واقع شده و تلفیقی از روش های کیفی و اسنادی است. در حوزه کیفی از ابزاری چون انواع تکنیک های مصاحبه و مشاهده استفاده شده است. در این پژوهش از روش مشارکتی و فوکوس گروه نیز استفاده شده که در آن با جمعی از هنرمندان و کارگران مصاحبه های گروهی شده است. با توجه به تحقیق انجام شده این نتیجه حاصل شد که از دست رفتن کارکرد هنر سنگ تراشی و تغییر کارکرد آن در بعضی از موارد، باعث افول این هنر شده است. عدم حمایت دولت و سازمان های مربوطه از هنرهای سنتی و بومی و در مقابل، تشویق و ترغیب به ورود کالاهای چینی و اشغال بازار ایران توسط این کالاها، و همچنین ارزان و قابل دسترس بودن کالاهای وارداتی که باعث کاهش ذوق هنری مردم شده و آنان را آسان طلب نموده و نیز افزایش تمایل به زندگی مصرفی و گرایش به سمت مشاغل پر درآمد، همگی از پارامترهایی هستند که هنرهای بومی سنتی را در جهت نابودی می کشانند.