علی رغم اهمیت منابع طبیعی و نقش تعیین کننده این ثروت های ملی در توسعه پایدار، بهره برداری غیر اصولی از عرصه های گوناگون منابع طبیعی به زعم قابل تجدید بودن آن، امروزه تهدید بزرگی برای آینده محسوب می شود. بهره برداری صحیح و بهینه از این منابع خدادادی می تواند زمینه ساز دست یابی به توسعه پایدار در کشور گردد. بی تردید اولین قدم در جهت حفظ و توسعه منابع طبیعی و اجرای موفقیت آمیز طرح های مرتعداری، جلب مشارکت توده های مردم به ویژه بهره برداران (عشایرو مرتعدارا ن) می باشد. این تحقیق با هدف علت یابی عدم مشارکت بهره برداران (یا به عبارتی دیگر بهره برداران) در اجرای طرح های مرتعداری در بخش کوزران شهرستان کرمانشاه گردآوری شده است. حل این مشکل در گرو بسیج همگانی و همکاری و مشارکت اقشارمردم ( بهره برداران ) می باشد، زیرا دولت با محدودیت نیرو های کارشناس، تعداد زیاد دامداران، وسعت بیش از حد مراتع و کمبود اعتبارات مواجه است و در حفاظت و احیای مراتع به منظور جلوگیری از تخریب مراتع می باید از طریق مشارکت مرتعداران اقدامات موثری به عمل آید. یکی از روش ها و رهیافت هایی که در دوران اخیر در عرصه توسعه روستایی وارد شده است، رهیافت ارزیابی مشارکتی روستایی pra) ) می باشد، لذا در این تحقیق از تکنیک های مختلف این رهیاقت از جمله ماتریس، نقشه کشی، نمودار ون و ... استفاده شده است و با اجرای هر تکنیک به یافته ها و نتایج ارزشمندی از علت های عدم مشارکت بهره برداران از جمله: عدم دانش و آگاهی بهره برداران از اهمیت طرح های مرتعداری در حفظ و احیا مراتع، عدم انگیزه مادی برای جلب مشارکت بهره برداران، عدم توجه به نیاز های واقعی بهره برداران و قابلیت های بومی آن ها، کمبود اعتبارات و امکانات لازم در خصوص اجرای طرح های مرتعداری، بحث مالکیت و ممیزی کردن مراتع، نا مدیریتی روستایی دست یافتیم ولی به طور کلی می توان گفت چنان چه مرتعداران از دانش و آگاهی کافی در مورد اهمیت طرح های مرتعداری آگاهی داشته باشند به تبع آن دیگر علت های عدم مشارکت آنان نیز حل خواهد شد و در انجام طرح های مرتعداری مشارکت خواهند داشت. در نتیجه پیشنهاد می شود شناخت مرتعداران را در مورد اهمیت طرح ها و دیگر علت های عدم مشارکت آن ها در جهت مثبت افزایش داد.