حریم خصوصی یکی از ارزشمندترین مفاهیم نظام های حقوقی توسعه یافته و مفهومی مدرن در نظام حقوقی کنونی است. حق بر حریم خصوصی در زمره مهمترین حقوقی است که ارتباط تنگاتنگی با کرامت انسانی دارد. هدف حریم خصوصی تعالی شخصیت انسان و تکریم تمامیت مادی و معنوی اوست. حریم خصوصی با استقلال و آزادی انسانها و حق بر تعیین سرنوشت خود ارتباطی وثیق دارد. لزوم حمایت از این حق و عدم مداخله در امور خصوصی دیگران یکی از آموزه های مهم دین مبین اسلام می باشد. همچنین حق مذکور به عنوان مصداقی بارز از حقوق و آزادی های عمومی در اعلامیه ها و کنوانسیون های جهانی و منطقه ای متعددی مورد حمایت و شناسایی قرار گرفته و در قوانین اساسی بسیاری از کشورهای جهان نیز گنجانده شده است. حریم خصوصی ارتباطات یکی از حوزه ها و شاخه های برجسته حریم خصوصی بوده و ناظر بر امنیت و محرمانه بودن کلیه مکالمات ، مراسلات ،مکاتبات و به طور کلی ارتباطات خصوصی شهروندان می باشد. قانونگذار اساسی در کشورمان اهمیت این امر را درک نموده و اصل 25 قانون اساسی را به طور اختصاصی جهت حمایت و پاسداشت از این حق مورد شناسایی،حمایت و تصویب قرار داده است. پژوهش حاضر با عنوان مکانیسم های حقوقی حمایت از حریم خصوصی ارتباطات در اجرای اصل 25 قانون اساسی در سه بخش تنظیم گردیده است. بخش اول شامل مفاهیم،مبانی و کلیات حریم خصوصی ارتباطات می باشد. در بخش دوم طی گفتارهایی به تهدیدهای موجود علیه حریم خصوصی ارتباطات و جرایم این حوزه پرداخته شده و در بخش سوم نیز مکانیسم های حقوقی حمایت از این حریم در سه گفتار حمایت های قانونی، حمایت های قضایی و مسوولیت های ناشی از نقض این حق مورد مداقه و بررسی قرار گرفته است.

اضطراب اجتماعی یکی از شایع ترین اختلالات روانی در نوجوانان است. نظریات شناختی اضطراب اجتماعی، سوگیری توجه را به عنوان عامل سبب شناختی و تدوام بخش اضطراب اجتماعی محسوب می کنند. شواهد تجربی برای تایید این ارتباط علی کم بوده و فقط در بزرگسالان ارائه شده است. اصلاح سوگیری شناختی، الگویی آزمایشی و رویکردی نوآورانه جهت اصلاح سوگیری های شناختی است که موجب آسیب پذیری به اضطراب می شوند. پروتکل های اصلاح سوگیری توجه، یکی از تکنیک های اصلاح سوگیری شناختی هستند که نمایش توانمندیشان را به عنوان مداخلات درمانی برای آسیب شناسی هیجانی آغاز کرده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی اصلاح سوگیری توجه با استفاده از آموزش توجه رایانه ای درکاهش اضطراب اجتماعی و سوگیری توجه نوجوانان مضطرب اجتماعی نسبت به کلمات و چهره های هیجانی تهدید کننده بود. روش: از یک طرح آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. 32 نوجوان 12تا17 سال که اضطراب اجتماعی بالایی داشتند با دارا بودن تمام شرایط لازم برای ورود به آزمایش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی یا به گروه آموزش توجه (16 نفر) که در آن آزمودنی ها آموزش توجه رایانه ای را با استفاده از تکلیف اصلاح شده دات-پروب به منظور تسهیل بازگیری توجهی از چهره های متنفر انجام می دادند یا به گروه کنترل (16نفر) که تکلیف دات- پروب در آن انجام می گرفت منتسب گردیدند. به منظور بررسی دقیق اینکه آیا آموزش توجه سوگیری توجه را تغییر داده است از تکیف دات- پروب با استفاده از محرک های کلمه ای و چهره ای استفاده شد. علائم خودگزارشی اضطراب و افسردگی در پیش و پس از آموزش مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: پس از 8 جلسه آموزش رایانه ای به صورت دو بار در هفته، آزمودنی های گروه آموزش توجه در مقایسه با گروه کنترل، در پس آزمون نسبت به پیش آزمون، کاهش معناداری را در سوگیری توجه نسبت به چهره های هیجانی متنفر و نمره اضطراب اجتماعی نشان دادند. آموزش توجه هیچ تاثیری روی سوگیری توجه نسبت به کلمات تهدید کننده اجتماعی، خلق افسرده و اضطراب نداشت. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش از الگوهای مبتنی بر توجه اضطراب حمایت کرده و همسو با تحولات اخیر در اصلاح سوگیری شناختی است که اثبات کرده اند چنین اصلاحاتی با تغییرات هیجانی همراه هستند. همچنین داده های موجود بیانگر آن هستند که سوگیری توجه نقش علی را در ایجاد و تداوم اضطراب اجتماعی بازی می کند. نتایج پژوهش حاضر به روشنی نشان می دهد که استفاده از فراینده های رایانه ای آموزش توجه می تواند نویدبخش مداخله ای جایگزین یا مکمل در کاهش سوگیری توجه و اضطراب اجتماعی نوجوانان باشد. کاربردهای نظری و بالینی یافته ها مورد بحث قرار گرفته است.

چکیده ندارد.

"ایلات و عشایر" همواره در تاریخ سیاسی ایران نقش آفرین بوده اند. بنابراین تاریخ سیاسی ایران را نمی توان بدون مطالعه جامعه ایلی بررسی کرد. در این پژوهش به تبیین تاثیر متغیر اقتدارگرایی سیاسی بر ماندگاری نظام ایلی در ایران با تاکید بر دو ایل بزرگ : ایل بختیاری و ایل قشقایی پرداخته می شود.

هدف این تز ارزیابی طرح جامع اصفهان در رابطه با کاربری فضاهای آموزشی می باشد. روش ارزیابی مورد استفاده، ارزیابی سطح عملکرد و ارزیابی عوامل می باشد. با استفاده از روش تحقیق میدانی، مطالعه اسنادی و روش تحقیقی پیمایشی سعی بر پاسخ به این سئوال را داشته ایم که چرا وضعیت موجود کاربری فضاهای آموزشی با وضعیت پیشنهادی در طرح جامع منطبق نیست. از طریق مقایسه وضعیت موجود با وضعیت پیشنهادی طرح به این نتیجه رسیده این که تقریبا 95% از موارد پیشنهادی طرح، در رابطه با کاربری فضاهای آموزشی با وضعیت موجود مطابق نیست. این مطالعه با توجه به ادبیات نظری و مصاحبه های انجام شده زیر را بعنوان علل عدم تحقق فضاهای آموزشی پیش بینی شده در طرح مشخص می نماید: 1- عدم تامین زمینه و مداخله و دولت در بازار زمین. 2- عدم تامین بودجه مورد نیاز جهت تملک فضاهای پیش بینی شده 3- ضعف قوانین و مقررات از لحاظ اجرایی 4- مسئله مالکیت زمینهای واقع در طرح با توجه به بررسی تئوری و عملی انجام شده توصیه های جهت بهبود اجرای طرحهای جامع در زمینه مورد مطالعه پیشنهاد شده که به تفصیل در بخش نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات ذکر گردیده است.