یکی از موارد آلوده کننده آبها هنگام تخلیه و پذیرش فاضلاب نوترینتها یا مواد مغذی می باشند که شامل نیتروژن و فسفر است. چنانچه میزان فسفر ازحد استاندارد (حد مجاز فسفرmg/l 6) بیشتر باشد، موجب بروز پدیده یوتریفیکاسیون و شکوفائی جلبکها می شوند. توسعه و گسترش روشهای مختلف حذف فسفر از سالهای 1950 در پاسخ به نیاز به کاهش میزان فسفر تخلیه شده به آبهای سطحی انجام پذیرفت. فسفر با روشهای مختلف شیمیایی و زیستی حذف می شود که دارای معایبی همچون هزینه بالا، راهبری مشکل، تولید لجن بالا، نیاز به ایمنی در بهره برداری می باشند. بنابراین می توان از فرایندهای زیست پالایی مانند گیاه پالایی برای رفع معایب روشهای بالا استفاده کرد. سیستمهای تصفیه به کمک گیاهان آبزی سیستمهایی هستند که در آن یک نوع گیاه خاص به حذف، ذخیره، تثبیت، تجزیه یا تبخیر مواد آلوده کننده می پردازد که می توان حتی آن آلاینده (مانند عوامل بیماری زا، فلزات سنگین، آفت کشها، حلالها، نفت خام، آرسنیک، سیانور و عناصر رادیواکتیو) راحذف، بازیابی یا به عنوان منبع انرژی استفاده نمود. نکات مهم در فرایند گیاه پالایی استقرار گونه های گیاهی و میکروبی مناسب، اثر غلظت، انتقال زیستی یا تجمع زیستی آلاینده ها و دفع بیومس آلوده می باشد. فاکتورهای زیست محیطی موثر بر فرایند گیاه پالایی مانند دما، تشعشع خورشیدی، حضور مواد مغذی، آب و اکسیژن، نوع ماده مورد حذف و غلظت آن می باشند. دراین تحقیق از گیاه نی، بامبو و نخل مرداب برای حذف فسفر در غلظتهای مختلف در شرایط آزمایشگاهی (دمای 23-25 درجه سلسیوس، میزان do 5/6 –5/4 و میزان ph 5/8 –5/6 از آب استفاده شد. آلاینده فسفر در غلظتهای 2، 10، 25، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر کود کامل و نمونه شاهد مورد بررسی قرار گرفت که در بین گیاهان نی و در بین غلظتها 25 بیشترین راندمان را داشتند. درصد حذف برای غلظتهای مذکور به ترتیب در گیاه نی 3/17، 81/35، 94/87، 77/78، 63/48، 4/52 و 01/92 و در گیاه بامبو 66/15، 07/21، 08/68، 89/57، 41/34، 33/48 و 69/73 و در نخل مرداب 89/15، 5/21، 23/37، 41/32، 33/22، 48/30 و 47/54 بوده است. درصد حذف کلی برای گیاه نی 59، بامبو 5/45 و نخل مرداب 65/30 به دست آمد. بین سه گیاه به ترتیب گیاه نی، بامبو و نخل مرداب درصد حذف بیشتری داشتند.