این مطالعه به بررسی اثر روابط متقابل اجتماعی بر سطح تمکین مالیاتی مودیان می پردازد. مطالعات پیشین تنها به بررسی عوامل اقتصادی تاثیر گذار بر سطح تمکین مالیاتی پرداخته اند و عوامل اجتماعی تاثیرگذار بر تمکین را در نظر نگرفته اند، از این رو این مطالعه کوشیده است تا در غالب مدل سنتی فرار مالیاتی آلینگهام و ساندمو (1972) به بررسی عوامل اجتماعی و جمعیتی تاثیرگذار بر سطح تمکین مالیاتی و روابط متقابل اجتماعی بین مودیان علاوه بر سایر عوامل مورد بررسی در مدل سنتی آلینگهام و ساندمو (1972) بپردازد. این مطالعه با استفاده از داده های 16 اتحادیه در یک نمونه‎گیری از مشاغل بند ج، مدل فرار مالیاتی فورتین (2007) را با روش داده های تابلویی توبیت با اثرات تصادفی برآورد کرده است. و در ادامه با استفاده از روش های اقتصاد ریاضی به بررسی تاثیرگذاری آن دسته از عواملی که وارد تصریح اقتصادسنجی نشده اند، پرداخته است. در نهایت این نتیجه دست یافت که متغیرهای نرخ مالیات، سن مودی، جنسیت، متوسط نرخ مالیات سایرین و متوسط سن سایرین بر سطح تمکین مالیاتی اثر منفی و متغیرهای متوسط عدم تمکین سایرین، نرخ جریمه و احتمال حسابرسی بر سطح تمکین مالیاتی اثر مثبت دارد و از آن جایی که ضریب متغیر نسبت مردان معنی دار نشد این متغیر بر سطح تمکین مالیاتی اثر خاصی ندارد؛ همچنین اثر سطح درآمد واقعی مودیان بر سطح تمکین مالیاتی مبهم است.