شیوه نقد جامعه شناختی می تواند کلیدی برای فهم عمیق و تحقیق درست در ادبیات باشد؛ ضمن آنکه براساس این روش می توان به سیمای واقعی و شناخت بهتر جامعه نیز دست یافت. به طور کلی منتقدان برآنند که جامعه شناسی در ادبیات به بررسی ویژگی های اجتماعی هر دوره تاریخی در آثار ادبی می پردازد و به نظر آنان آفرینش هنری محصول فرد نیست؛ بلکه اثر نوعی بیان وآگاهی جمعی است که هنرمند آن را به فعلیت می رساند.ابتدا پس از مقدمه فصلی در جامعه شناسی ادبیات، تاریخچه و اصول آن آورده شده، سپس در فصل های بعدی مطالبی از جمله زندگی نامه شاعر، خلاصه داستان و نقد آن، آیین حکومت داری، جشن های باستانی مرسوم در ایران ، باورهای نجومی کهن، اعتقادات مذهبی ایرانی-زرتشتی و... آورده شده و در پایان فهرست منابع ومآخذ ذکر شده است.