در این پایان نامه سعی کردیم خوانش زنان ایرانی را از سریال پربیننده شبکه فارسی وان؛ ویکتوریا، بررسی کنیم. براساس نظریه های مخاطب فعال، به ویژه مصرف بین فرهنگی؛ مخاطبان، متون رسانه ای را به شیوه های مختلفی مصرف می کنند. در واقع، مصرف رسانه ای با تکیه بر زمینه فرهنگی و اجتماعی مخاطب مانند فرصت های مصرفی، سبک زندگی و تعیین کننده های تاریخی ـ ساختاری محلی، به نحوی چند جانبه تعیین می شود. این تحقیق با روش کیفی و تکنیک مصاحب? عمیق، در میان30 نفر از زنان تحصیلکرده صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد که تماشای این سریال نوعی اشتیاق مفرطی را پدید آورده که می توان از «پیدایش تماشاگری شیفته» سخن گفت. افزون براین، تماشاگران زن این سریال، نقش ویکتوریا (قهرمان زن داستان) را مقتدر و مستقل تعبیر کردند. نمایش زن مقتدر حس خوشایندی از تماشای این سریال را برای آنها تداعی کرده است. یافته ها نشان دادند، همذات پنداری مکانیسم قدرتمندی در فرایند تماشای این سریال است. وضعیت واقعی زندگی زنان تماشاگر با متن تصویری، مقایسه و موضوع مجادله تماشاگران است. این فرایند سبب شده تا خوانشی فعالانه حول قضاوت ها درباره ی و انتظارات از نقش زنانه براساس نمایش نقش ویکتوریا در این سریال شکل گیرد. تأهل، اشتغال و رشت? تحصیلی متغیرهایی هستند که در نوع چنین خوانش هایی موثر است. افزون بر این، ما در این رساله استدلال می کنیم که «مقایسه ما و دیگری» وجه مسلط در خوانش ویکتوریا دربین زنان ایرانی است.