از مهمترین ابزار برای مونیتورینگ افراد پرتوکار در محیط های رادیواکتیو دزیمتر فردی می باشد. موضوع این پژوهش تحقیق بر روی دزیمتر نوترون گامایی است که از بج، کارت tld مدل6 7 7 6 و فیلتر کادمیوم تشکیل شده است. هدف این پژوهش تعیین بهترین مکان برای قرار گرفتن فیلتر کادمیوم و اصلاح الگوریتم محاسبه دز است، به نحوی که خطای حاصل از نوترون های حرارتی به حداقل ممکن برسد. میزان نرخ دز آزمایشگاه کالیبراسیون در فواصل مختلف با استفاده از کد mcnp4c محاسبه گردید. از جمله پارامترهای عمده در کالیبراسیون میزان پراکندگی است، میزان پراکندگی در فواصل مختلف نیز با استفاده از کد mcnp4c از اختلاف نرخ دز چشمه نوترون در دو هندسه حضور و عدم حضور دیوارها، کف وسقف آزمایشگاه کالیبراسیون محاسبه گردید. مقدار پراکندگی (s) دروسط اتاق کالیبراسیون %31بود. از دیگر پارامترهایی که با استفاده از کد mcnp4c محاسبه گردید، فاکتور آلبدو نوترون های حرارتی بود. میزان پراکندگی به صورت تجربی نیز و با مقایسه نتایج حاصل از نرخ دز در آزمایشگاه کالیبراسیون و محیط باز اندازه گیری شد، که این میزان برای حالت تجربی %37 محاسبه گردید. برای محاسبه دز نوترون های حرارتی و سریع و همچنین دز گاما، الگوریتم هایی متناسب با محل قرار گرفتن فیلتر کادمیوم ارائه گردید، که بعد از پرتودهی دزیمترها در میدان نوترون حاصل از چشمه am-be تقریبا هر دو حالت فیلتر جلو و فیلتر عقب مناسب بودند. برای آنکه تاثیر میزان نوترون های حرارتی بر الگوریتم های پیشنهادی بیشتر نمایان شود، پرتودهی ها را یک بار دیگر در میدان نوترون حاصل از چشمه am-be با این تفاوت که نوترون های حرارتی آن به نسبت پرتودهی های قبل حدود 3 برابر افزایش یافته بود تکرار نمودیم. خطای دز نوترون های سریع برای حالت فیلتر جلو %85 و برای حالت فیلتر عقب %32 گردید. در نتیجه این دزیمتر با حالت فیلتر عقب و الگوریتم متناسب با آن جهت دزیمتری در میدان های مختلط نوترون-گاما نتایج دقیقتری از دز نسبت به حالت فیلتر جلو ارائه می دهد.