پلی اکسومتالات ها دسته ای از کلاسترهای فلز-اکسیژن هستند که به خاطر خصوصیات و ساختار منحصربه فردشان در زمینه-های مختلف و به خصوص در زمینه های کاتالیزوری، اهمیت فراوانی یافته اند. فلزاتی که در این ترکیبات به کار می روند معمولاً w، mo و v می باشند که در حالت اکسایش بالای خود هستند (d0 و d1). این مسأله موجب شده که این ترکیبات بتوانند به راحتی الکترون بپذیرند و نقش کاتالیزوری خود را به عنوان کاتالیزورهای اسیدی و اکسایشی به خوبی انجام دهند. در این مطالعه پلی اکسومتالات استخلاف شده با فلزات واسطه در واکنش های اکسایش سولفیدها و آمین های آروماتیک به منظور اکسایش انتخابی به کار گرفته شدند. در اکسایش انتخابی سولفید به سولفوکسید پلی اکسومتالات استخلاف شده با فلز منگنز فعالیت بسیار مناسبی را از خود نشان دادند و سولفوکسید را به عنوان محصول اصلی واکنش در مخلوط حلال های دی کلرومتان: اتانول و اکسنده هیدروژن پراکسید ایجاد کرد. و دراکسایش انتخابی سولفید به سولفون نیز همین کاتالیزور با استفاده از قدرت اکسندگی هیدروژن پراکسید و در حلال استونیتریل سولفون را به عنوان محصول اصلی واکنش و به صورت تک مرحله ای تولید کردند. در این مطالعه همچنین اکسایش انتخابی آمین های آروماتیک به مشتقات نیتروزو و نیترو نیز مورد بررسی قرار گرفت که در طول انجام واکنش اکسایش اضافی به نیترو همواره مشاهده گردید. بنابراین واکنش در جهت تولید محصول نیترو به عنوان محصول اصلی پیش برده شد که سیستم اکسایشی هیدروژن پراکسید به کمک رفتار کاتالیزوری پلی-اکسومتالات استخلاف شده با منگنز محصول نیترو را با راندمان های بسیار خوب و به صورت تک مرحله ای تولید کرد.