گردشگری صنعتی است که از جنبه های مختلف می تواند تأثیرات مثبتی بر جامعه القا کند، از طرفی پیشرفت های فرهنگی، اجتماعی و ارزشی که می تواند حاصل ارتباط اقشار مختلف مردم و ورود افراد غیر بومی به شهر، منطقه و حتی کشور باشد. از سوی دیگر، اهمیت منافع اقتصادی این صنعت مطرح است که علاوه بر تأثیر بر اشتغال، افزایش درآمد ملی و منطقه ای می تواند زمینه ساز رشد دیگر بخش های صنعتی نیز باشد. تجربیات سایر مناطق جهان نشان داده که توسعه گردشگری در هر منطقه باعث رشد و پیشرفت اقتصادی- اجتماعی آن ناحیه گردیده است، بنابراین می تواند به عنوان یکی از ابزارهای اصلی توسعه در استان اصفهان نیز مورد توجه قرار گیرد.لذا هدف این پژوهش تجزیه وتحلیل نقش صنعت گردشگری بر اقتصاد استان اصفهان می باشد. به منظور ارزیابی نقشی که این صنعت می تواند بر اقتصاد استان داشته باشد، از روش محاسباتی ماتریس حسابداری اجتماعی استفاده شده است .در این پژوهش با استفاده از ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1385 استان اصفهان اقدام به محاسبه اثر مخارج ارزی گردشگر بین المللی بر ارزش افزوده فعالیت های اقتصادی در استان اصفهان شده است. البته به منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز برای این کار با استفاده از نظریه ضریب مکان، ضرایب فنی مناسب برای استان اصفهان محاسبه و با استفاده از سناریوهای مختلف، مخارج ارزی گردشگر بین المللی در استان اصفهان برآورد و سپس اثر این نوع مخارج بر تقاضای کل و ارزش افزوده بخش های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده این است که صنعت و در زیر بخش صنعت بخش ساخت فلزات اساسی در استان اصفهان از مزیت مطلق برخوردار است به لحاظ شاخص ضریب مکانی بالایی که از آن بهره مند است. همچنین مخارج ارزی گردشگر بین المللی بیشترین ارزش افزوده را در بخش هتلداری و رستوران و کمترین ارزش افزوده را در بخش استخراج سنگ های فلزی ایجاد می کند اما تمام فعالیت های اقتصادی در استان اصفهان کم و بیش از این نوع مخارج متاثر هستند. همچنین استفاده از سناریوهای مختلف در مورد مخارج ارزی گردشگر بین المللی به نتایج متفاوتی منجر می شود که در این پژوهش نتایج حاصل از میانگین سناریوهای مختلف مورد تحلیل قرار گرفته است.