نام پژوهشگر: عبدالله کرم زاده
عبدالله کرم زاده محمد رضا عامریان
در چند دهه اخیر مصرف نهاده های شیمیایی در اراضی کشاورزی موجب معضلات زیست محیطی عدیده ای از جمله آلودگی منابع آب، افت کیفیت محصولات کشاورزی و کاهش میزان حاصلخیزی خاک ها گردیده است. از طرفی کمبود آب و مشکلات ناشی از فقدان این ماده حیاتی نیاز به انجام تحقیق در این زمینه را دو چندان می کند. این آزمایش به منظور بررسی تأثیر متقابل کود زیستی ورمی کمپوست و تنش خشکی بر نخود رقم بیونیج طی سال زراعی 89-88 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود اجراء شد. آزمایش به صورت کرت خرد شده برپایه ی بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. عامل اصلی به سطوح خشکی {شاهد (آبیاری کامل)، قطع آبیاری از مراحل، 10برگی، گلدهی، غلاف بندی و پرشدن دانه به بعد} و عامل فرعی به سطوح ورمی کمپوست (صفر، 3، 6 و 9 تن درهکتار) اختصاص یافت. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که اثرات متقابل کود زیستی ورمی کمپوست و قطع آبیاری بر عملکرد و برخی از اجزای عملکرد از جمله تعداد شاخه در بوته، تعدادغلاف پر در بوته، تعداد دانه در بوته و عملکرد بیولوژیک معنی دار است. تاثیر مثبت ورمی کمپوست بر عملکرد دانه تنها در شرایط قطع آبیاری از مرحله پرشدن دانه به بعد معنی دار بدست آمد و بیشترین تأثیر مربوط به مصرف 9 تن در هکتار ورمی کمپوست بود که توانست تأثیر منفی قطع آبیاری در مرحله پرشدن دانه را برطرف نموده و عملکرد دانه را به سطحی برابر با شرایط بدون تنش و عدم استفاده از ورمی کمپوست برساند. تأثیر مثبت3، 6 و 9 تن در هکتار ورمی کمپوست بر عملکرد دانه در شرایط قطع آبیاری از مرحله پر شدن دانه به بعد به ترتیب برابر با 31، 51 و 106 درصد بود. درشرایط فاقد تنش خشکی این افزایش به ترتیب برابر با 29، 36 و 45 درصد برای سطوح فوق الذکر ورمی کمپوست بود.