پژوهش حاضر به بررسی اندازه گیری احساس شادکامی در دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر گرگان پرداخته است. برای نیل به هدف 765 نفر از دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر گرگان(376 دختر و 389 پسر) که در سال 90 – 89 مشغول به تحصیل بوده اند به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزان(mslss) بر روی آنها به مورد اجراء گذاشته شد. نتایج جمع آوری و تحلیل داده ها، ضمن توصیف میزان رضایتمندی از زندگی و ابعاد مختلف آن و همچنین ارائه هنجارهای اولیه برای دانش آموزان مورد بررسی به تفکیک جنسیت و پایه تحصیلی، نشان می دهد که : در سطح اطمینان 95% در دانش آموزان پایه اول و سوم بین نمرات خرده مقیاس های خانواده و محیط زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین در سطح اطمینان 99% در دانش آموزان پایه دوم و سوم بین نمره خرده مقیاس خانواده، در دانش آموزان پایه اول و دوم بین نمره خرده مقیاس دوستان و در دانش آموزان پایه اول و سوم بین نمره خرده مقیاس خود تفاوت معنی داری وجود دارد. تفاوت میانگین نمره کل آزمون در دانش آموزان پایه اول و سوم (p=0.01) و دانش آموزان پایه دوم و سوم (p=00.05) معنی دار بدست آمد. بیشترین و کمترین میزان رضایتمندی گروه نمونه به ترتیب مربوط به مقیاس خانواده و دوستان بوده است. پژوهش حاضر نشان داد که میزان رضایتمندی پسرها بیشتر از دانش آموزان دختر می باشد.