در یک محیط تجارت الکترونیک، فروشنده و مشتری به یکدیگر اعتماد ندارند، چگونگی تضمین سود طرفین حیاتی است. بی‎طرفی یکی از مهمترین خصوصیات برای حفاظت ازمنافع شرکت‎کنندگان می‎باشد. اگر هر یک از شرکت‎کنندگان در یک تراکنش مدارک مناسب برای حل کردن مجادله احتمالی داشته باشند، یا هیچ یک از آنها در طول تراکنش تسلطی نداشته‎باشد، تراکنش منصفانه است. به عبارت دیگر، یک پروتکل مبادله منصفانه مطمئن می‎کند که هیچ یک از بازیگران با سوءرفتار، نمایش غلط یا با قطع نابهنگام پروتکل نمی‎توانند مزایایی نسبت به طرف دیگر به‎دست آورد. در کل، بی‎طرفی یعنی اینکه در پایان مبادله، هریک از طرفین کالاهای مورد انتظار خود را دریافت کنند یا هیچکدام اطلاعات کاربردی درباره کالای طرف دیگر به‎دست نیاورند. چندین پروتکل مبادله منصفانه وجود دارد. این پروتکل‎های می‎توانند به‎طور کلی با توجه به یک طرف سوم مورد اعتماد (برخط یا غیر برخط) یا یک طرف سوم نیمه مطمئن درگیر است به دو نوع تقسیم می‎شوند. اما مشکلاتی در استفاده از طرف سوم برای اطمینان از بی‎طرفی وجود دارد: اولاً طرف سوم به‎طور حتم یک گلوگاه در تراکنش به وجود می‎آورد و منجر به ازدحام و شلوغی شبکه خواهد شد. ثانیاً طرف سوم کارایی پروتکل در حال اجرا را کاهش و هزینه تراکنش را افزایش می‎دهد. در آخر، چگونگی جستجوی طرف سوم به عنوان ttp و اطمینان از ایمنی کانال ارتباطی آسان نیست. معمولاً دو راه‎حل‎ برای مشکل گلوگاه ایجاد شده توسط طرف سوم وجود دارد: اول اینکه ترافیک عبوری از طریق طرف سوم کاهش پیدا کند؛ دوم این است قابلیت اعتماد به طرف سوم را کاهش دهیم. اما اگر بتوانیم پروتکلی بدون دخالت ttp طراحی کنیم تمام مشکلات بالا حل خواهد شد. معمولاً در یک تراکنش، مشتریان پرداخت را قبل از دریافت محصول انجام می‎دهند، بنابراین آنها نسبت به فروشندگان بی اراده‎تر می‎باشند. در بعضی از رویدادها، اگر ارزش محصول خیلی زیاد باشد یا اعتبار فروشنده مشخص نباشد لازم است مشتریان ابتکار بیشتری به‎علاوه بی‎طرفی برای حفاظت از منافع خود داشته باشند. علاوه بر بی‎طرفی، خصوصیات دیگری نیز باید در یک پرداخت تضمین شده باشد، نظیر انکارناپذیری برای اعمال و امنیت برای کالاهای مبادله شده. در این پژوهش، با استفاده از یک نوع جدید امضا به نام امضای همزمان، یک پروتکل پرداخت سیار را نشان می‎دهیم که دارای خصوصیات بی‎طرفی، انکارناپذیری و امنیت می‎باشد.