هدف پژوهش حاضر بررسی آسیب شناسی ادارات تربیت بدنی استان کهگیلویه و بویراحمد بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی وجامعه پژوهش حاضر، شامل کلیه کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان کهکلویه و بویراحمد و ادارات شهرستانهای دنا،بهمئی، دهدشت، گچساران و یاسوج در سال 1388 که تعداد آنها 85 نفر بود.حجم نمونه برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه35 سئوالی وایزبورد(1976)بود که آسیب شناسی سازمانی را در 7 مولفه(اهداف، ساختار، رهبری، ارتباطات، پاداش، مکانیسم های مفید، نگرش نسبت به تغییر) مورد سنجش قرار داد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط سازنده آن 82/0 و همچنین پایایی آن نیز 87/0 گزارش گردید. به منظور تحلیل استنباطی داده های بدست آمده از ابزار اندازه گیری از روش آماریt تک متغیره استفاده شد.نتایج نشان داد:میانگین حاصله در بخش اهداف در خصوص، آگاهی از اولویتهای سازمان(53/2)، در بخش ساختار در خصوص، تناسب تقسیم نیروی کار با وظایف محوله(95/2)،تقسم کار منطقی(73/2)، طراحی مناسب ساختار فعالیت حوزه های کاری(74/2)،و تقسیم نیروی کار در جهت دستیابی به اهداف(69/2)،در بخش ارتباطات در خصوص، وجود برخی تعارضات حل نشده در سازمان(88/1)،در بخش پاداش در خصوص، فرصت پیشرفت در شغل(78/2)،عادلانه بودن حقوق و مزایا(99/1)، فرصت پیشرفت و ترقی در سازمان(83/2)،و تناسب حقوق با میزان حقوق(06/2)، در بخش مکانیسم های مفید در خصوص، وجود ساز و کارهای کافی جهت انسجام و نظم دهی به امور کاری(55/2)، در بخش نگرش نسبت به تغییر در خصوص، مقاومت در برابر تغییر(96/2)، اتخاذ روشهای جدید برای انجام امور(32/2)، و استقبال از تغییر(96/2)، ادارات تربیت بدنی استان کهگیلویه و بویراحمد کمتر از سطح متوسط(3) بود که نشان دهنده وجود مشکل و آسیب در موارد مذکور بود..