هدف از تحقیق حاضر، توصیف وی‍ژگیهای فعل ناقل در زبان انگلیسی و فارسی، بررسی تاثیر ترجمه بر تحوّل افعال ناقل در زبان فارسی و شناسایی شیوه های ترجمه افعال ناقل از انگلیسی به فارسی است. بدین منظور، نمونه های افعال ناقل با قیود به کار رفته با آنها در پیکره هایی متشکل از متون تالیفی و روایی زبان فارسی که متعلق به قبل و بعد از دوره ی ترجمه در ایران بودند، متون روایی و تالیفی انگلیسی و متون ترجمه شده از انگلیسی به فارسی، شناسایی شد و درصد و تنوع آنها، مشخص گردید. مقایسه نتایج حاصل از متون روایی زبان فارسی که در دو دوره زمانی مختلف نگاشته شده بودند، دو نوع حرکت در زبان فارسی را نمایان کرد: حرکت از کم تنوعی افعال ناقل به سمت پر تنوعی افعال ناقل، و دیگری، حرکت از کاربرد اندک قید به سمت کاربرد زیاد قید. علاوه بر این، مقایسه متون انگلیسی با ترجمه هایشان در فارسی، نشان داد که شیوه غالب در ترجمه افعال ناقل، شیوه تحت الفظی است.