استروس اویس مگسی با پراکندگی جهانی است که نوزاد آن انگل اجباری و عامل میاز بینی و سینوس های گوسفند و بز می باشد. علاوه براین به عنوان یکی از عوامل زئونوتیک محسوب شده و سبب ایجاد جراحاتی در چشم، حلق و بینی انسان نیز می گردد. به منظور ارزیابی الیزا جهت تشخیص آلودگی استروس اویس در گوسفندان با استفاده از پروتئین های مراحل لاروی l2و l3 آن به عنوان آنتی-ژن سوماتیک و دفعی– ترشحی، لاروهای استروس اویس جمع آوری شد. برای تهیه آنتی ژن سوماتیک لاروها با سونیکاتور هموژنیزه شدند. عصاره لاروهای هموژنیزه شده، سانتریفوژ گردید و غلظت پروتئین مایع رویی آن ها تعیین گردید. جهت تهیه آنتی ژن دفعی--ترشحی، تعدادی از لاروها داخل ظرف حاوی محیط کشت rpmi محتوی آنتی بیوتیک قرار داده شده و به مدت 48-24 ساعت انکوبه گردیدند. سپس سانتریفوژ شده، مایع رویی برداشته شده و غلظت پروتئین آن تعیین گردید. به منظور ارزیابی الیزا ابتدا چاهک های میکروپلیت (96 خانه ای) با رقت مناسب پروتئین (آنتی ژن) مفروش گردید. رقت های مناسب از سرم و کونژوگه، با استفاده از سرم های مثبت و منفی قطعی تعیین گردید و ارزیابی الیزای طراحی شده با استفاده از 71 سرم مثبت (از گوسفندان آلوده) و 64 سرم منفی (ازبره های ایندور) ارزیابی شد. حساسیت و ویژگی این روش تشخیصی با تعیین حد آستانه ((cut-off بر اساس میانگین دانسیته نوری ( od ) 20 نمونه منفی به اضافه 2 برابر انحراف معیار محاسبه گردید. بر اساس نتایج بدست آمده رقت های مناسب از آنتی ژن های سوماتیک لاروهای l2و l3 (µg/ml10) و رقت مناسب کونژوگه و سرم های مثبت و منفی نیز به ترتیب و تعیین گردید. حساسیت و ویژگی الیزا با لارو l2به ترتیب 1/90% و 89% و با لارو l3 به ترتیب 1/54 و 8/96% مشخص شد. رقت مناسب از آنتی-ژن های دفعی– ترشحی لاروهایl3 و l2به ترتیب (µg/ml5/9) و (µg/ml9/10) و رقت کونژوگه و سرم های مثبت و منفی و تعیین گردید. حساسیت و ویژگی الیزا با استفاده از مواد دفعی - ترشحی برای لاروl2 به ترتیب 6/74% و7/93% لاروl3 به ترتیب 75% و73% مشخص شد. همچنین آنتی ژن سوماتیک، نسبت به دفعی- ترشحی با نتایج بهتری همراه بود استفاده از آنتی ژن های سوماتیکl2 در آزمایش الیزا جهت تشخیص استروزیس گوسفندان توصیه می گردد.