تامین نقدشوندگی یک از کارکردهای اصلی بازارهای بورس اوراق بهادار است و سرمایه گذاران همواره خواستار سهمی هستند که بتوانند با کمترین هزینه ممکن آن را معامله کنند. سرمایه گذاران هم به دلیل ریسک جدا نشدنی سرمایه گذاری انتظار بازده دارند. لذا برای سرمایه گذاران آگاهی از ریسک و بازده سرمایه گذاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. عدم نقد شوندگی یک دارایی مالی نیز در واقع نوعی ریسک برای آن محسوب می شود که انتظار می رود سرمایه گذاران به ازای تقبل ریسک بازده کسب کنند. هدف از این تحقیق ، تبیین تاثیر پذیری بازده از نقد شوندگی سهام و بررسی ارتباط بین این دو متغیر است. تمایل به بررسی این مسآله از این واقعیت نشآت گرفته که نقدشوندگی سهام در بورس اوراق بهادار تهران یکی از دغدغه های اصلی سرمایه گذاران می باشد. این پژوهش بر روی کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که در طی سالهای 1383 تا 1387 نمادشان درج گشته بود صورت گرفت. در این تحقیق سه معیار نقدشوندگی نسبی بازار ، گردش و عدم نقدشوندگی آمیهود در مدلهای مجزا تعریف شده اند. پژوهش با به کارگیری روش های آماری و اقتصاد سنجی چون رگرسیون چند متغیره و تحلیل همبستگی توسط نرم افزار eviws6 آزموده شده اند. نتیجه بدست آمده ریسک نقدشوندگی بر بازده اضافی سهام تاثیر گذار بوده و وجود صرف ریسک نقدشوندگی سبب انتظار بازده اضافی می شود. به عبارت دیگر سرمایه گذار با تحمل ریسک نقدشوندگی سهام ، انتظار بازده دارد، و افزایش عدم نقدشوندگی در طول زمان موجب می شود سرمایه گذاران بازده بیشتری طلب کنند.