پلی وینیل بوتیرال (pvb) که از تراکم پلی وینیل الکل (pva) و بوتیر آلدئید بدست می آید، در محدوده دمایی وسیع، چقرمگی و انعطاف پذیری خوبی از خود نشان می دهد و بدین واسطه کاربردهای بسیار متنوعی را داراست. نانوکامپوزیت-های پلیمری نیز ترکیباتی هستند که از یک ماتریس پلیمری و یک تقویت کننده در فاز نانو تهیه می گردند. این ترکیبات، خواص مکانیکی، گرمایی و شیمیایی بسیار بهتری را نسبت به پلیمرهای خالص دارا هستند. در بخش نخست این تحقیق، پلی وینیل بوتیرال از طریق فرآیند آبی تهیه گردید و ساختار آن با استفاده از ft-ir و آنالیز وزن سنجی گرمایی (tga) شناسایی شد. هم چنین نانولوله های کربنی تک دیواره (swnt) با استفاده از روش اکسیداسیون عامل دار شدند و گرافن از گرافیت سنتز گردید. در بخش دوم، نانوکامپوزیت های pvb با درصدهای گوناگون از نانولوله های کربنی، نانولوله های کربنی عامل دار و گرافن به روش ریخته گری محلول تهیه گردید. مورفولوژی این نانوکامپوزیت ها با استفاده از میکروسکوپی روبشی الکترون (sem) بررسی گردید و خواص گرمایی و مکانیکی آنها به ترتیب با استفاده از tga، dsc و تست کشش مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان دهنده بهبود قابل توجه خواص مکانیکی و گرمایی پلی وینیل بوتیرال در اثر افزودن تقویت کننده های مذکور بود. کلید واژه ها: پلی وینیل بوتیرال، نانوکامپوزیت های پلیمری، نانولوله های کربنی، گرافن، شیشه ایمنی