آلیاژهای منیزیم دارای نسبت سختی به وزن بالا وخواص مکانیکی خوبی می باشند که باعث شده است از آنها به طور گسترده در اتومبیل سازی، صنایع هوافضا و ساخت وسایل الکترونیکی استفاده گردد اما مقاومت بسیار پایین آنها در برابر خوردگی موجب محدودیت کاربردشان گردیده است. در این راستا روشهای مختلفی جهت جلوگیری از خوردگی آنها به وجود آمده است. یکی از این روشها، استفاده از پوششهای ضد خوردگی بر روی سطح آلیاژ است. ایجاد پوششهای تبدیلی عناصر کمیاب–پرمنگنات بر روی آلیاژ az61 منیزیم در این کار پژوهشی مورد مطالعه قرار گرفته است. مورفولوژی سطح آلیاژ و پوشش تشکیل شده بر روی آن توسط روشهای sem و edax بررسی شده است. نتایج این بررسی ها ایجاد یک لایه از جنس اکسیدها و هیدروکسیدهای سریم و لانتانیوم و منگنز را نشان می دهد که پوشش ایجاد شده عمدتا" دارای ساختاری متخلخل است. اثر زمان آبکاری بر روی کیفیت وخواص ضد خوردگی پوشش به وسیلهء تستهای پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی در محلولهای خورندهء نمک طعام و سولفات سدیم بررسی شده است. نتایج تستهای پلاریزاسیون نشان می دهد که مقاومت خوردگی پوششها در محلولهای خورنده نسبت به آلیاژ بدون پوشش به طور قابل ملاحظه ای بیشتر است. همچنین طیفهای امپدانس مُوید این مطلب هستند که امپدانس کلی الکترود کار پوشش کاری شده بیشتر از امپدانس آلیاژ بدون پوشش می باشد و این موضوع کارآیی پوششها را در ایجاد مقاومت در برابر خوردگی برای آلیاژ az61 منیزیم تأیید می کند.