نام پژوهشگر: شایسته ملک زاده

تصوف ستیزی در اواخر دوره ی صفوی (1035- 1138ه .ق )
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی 1389
  شایسته ملک زاده   عباس سرافرازی

چکیده : جریان تصوف ستیزی در اواخر صفویه ( 1038 – 1135 ه .ق ) از موضوعات بسیار مهم این دوره به شمار می آید که بررسی آن کمک شایانی به روشن شدن رویدادهای تاریخی در این برهه ی زمانی می کند. روند ستیز با تصوف که ازنخستین سال های حکومت صفویه پدید آمده بود، در واپسین سال ها شدت گرفت و ساختار دینی و سیاسی که در آغاز در صدد کم رنگ کردن جریا ن تصوف بود در این دوره در پی حذف کامل صوفیان و دید گاه های آنان بر آمد. این پژوهش بر آن است که تصوف زدایی را همگام با جریانات تاریخی در دو مرحله مورد بررسی قرار دهد و به تحلیل محورهای مخالفت با تصوف بپردازد که مبارزه با قزلباشان، شکستن اسطوره ی ابو مسلم ، تحریف سیمای تاریخی شیخ صفی الدین اردبیلی (متوفی 735 ه .ق) و مخالفت با مقولات بنیادی تصوف همچون ولایت، وحدت وجود، غنا و غیره را در بر می گیرد. در این راستا، این پژوهش به تحلیل متن های جدلی صوفیانه و ضد صوفیانه و بررسی علل و پیامدهای دینی ، سیاسی و اجتماعی این روند می پردازد .