بهینه سازی سیسمتهای واقعی منابع آب به دلیل عدم قطعیت در جریانهای ورودی به مخازن سدها دارای پیچیدگیهایی است که در بیشتر موارد با روشهای بهینه سازی معمول امکانپذیر نبوده و یا انجام آن به لحاظ اقتصادی توجیهی ندارد. به همین دلیل محققین در این زمینه به دنبال استفاده از روشهای بهینه سازی کاوشی همچون الگوریتم ژنتیک بوده اند. در این پایان نامه بر اساس دبیهای ورودی به مخزن سد کرج و نیازهای آبی پایین دست آن (شرب و کشاورزی) و مسأله تبخیر، مقدار بهینه حجم مخزن، در قالب مدل آبدهی تعیین می گردد. به منظور بررسی شرایط مختلف جریان ورودی، بر اساس توزیع احتمالاتی حاکم بر آنها، به وسیله زنجیره مارکوف چندین سری زمانی دبی ورودی تولید می شود. سپس به ازاء حالات خاص سریها (خشک و مرطوب) مقدار بهینه حجم مخزن سد نیز تعیین می گردد. سیاستهای استخراج شده به روشهای dp و ga که با رویکرد حداقل سازی مجموع انحرافات از نیاز پایین دست، برای حالات مختلف حجم به دست آمده اند شبیه سازی می شود و نتایج ماههای شکست و شاخصهای عملکردی برای همه حالات جریان ورودی بررسی و مقایسه می گردند. تعداد زیاد شکست، عدم کفایت حجم مخزن با وجود نیازهای فراوان پایین دست و دبیهای ورودی حتی در حالت مرطوب ترین سری تولید شده را نشان می دهد.