پادزهرهای تجاری موجود در بازار علیه فلزات سنگین مانند سوکسیمر، پنیسیلامین یا دیمر کاپرول، لیگاندهای بالقوه دودندانه ای هستند که با فلزات سنگین کمپلکس داده، آن را بی اثر می کنند. از طرفی اصول شیمی کمپلکس ها به ما می آموزد که با جهت گیری مناسب دندانه ها، هرچه درجات کنفورماسیونی محدودتر باشند کمپلکس بهتری تشکیل می شود، در ادامه استفاده از 2- فنیل تیو الکل ها به عنوان پادزهرهای بالقوه، افزودن یک گروه هیدروکسیل اضافی، دیاسترومرهای متعددی را ایجاد می کند که در این طرح بسط تئوریک این داروهای بالقوه به طور دقیقی مورد مطالعه قرار می گیرد. در این تحقیق برای کارهای محاسباتی از گوسین 98 استفاده شده است . با کمک این نرم افزار می توان به محاسبات نیمه تجــربی و ab initio پرداخت و با محاسبه پارامترهای فیزیکی مورد نیاز به اطلاعات مفیدی راجع به ساختار الکترونی ترکیب ها دست یافت.