جنگلکاری در مناطق خشک و نیمه خشک عموماً با هدف تثبیت شن های روان، تقویت خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، اهداف تفرجی و ایجاد فضای سبز صورت می گیرد و این اهداف محقق نمی شود مگر با توسعه گونه های مناسب که در افزایش غنا و تنوع زیستی موثر باشند. در این تحقیق، توده های جنگلکاری خالص کاج تهران (pinus eldarica) و آمیخته با اوکالیپتوس (eucalyptus camadulensis ) و پده (populus euphratica)، واقع در پارک جنگلی شهید پایدار، شهرستان اردکان، استان یزد، با هدف بررسی تاثیر گونه های مختلف بر روی خواص فیزیکی و شیمیایی خاک و تغییرات تنوع زیستی، به روش نمونه برداری منظم – تصادفی مورد بررسی و با منطقه جنگلکاری نشده مجاور مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد توده های جنگلکاری باعث افزایش اسیدیته، ماده آلی، ازت کل و فسفر خاک شده و هدایت الکتریکی، املاح کلسیم و منیزیم خاک را کاهش داده اند. این تغییرات اغلب درعمق 20-0 سانتیمتر خاک مشهود تر است. با افزایش سن جنگلکاری ها، تاثیرات آن بر ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک ارتقا می یابد، در آمیختگی کاج با اوکالیپتوس و پده تغییرات معنی داری در ویژگی های خاک و تنوع زیستی مشاهده نشد. در تحقیق حاضر بهبود شرایط خاک و مزوکلیمای محیط باعث بهبود تنوع زیستی گیاهی در توده های جنگلکاری نسبت به منطقه شاهد شده است. یزد، خشکی، جنگلکاری، تنوع زیستی، تغییرات خاک