هدف این مطالعه شناخت و توصیف ارتباط مهارت های اجتماعی نوجوانان با مورد آزار قرار گرفتن آنان در منطقه 17 شهر تهران می باشد. این تحقیق از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی منطقه 17 شهر تهران تشکیل می دادند که از آن میان نمونه 144 نفر دانش آموز مقطع راهنمایی منطقه 17 به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات برای پژوهش، عبارت بودند از آزمون استاندارد مهارت های اجتماعی ماتسون(هنجاریابی و اعتباریابی توسط یوسفی و همکاران)، و آزمون استاندارد کودک آزاری(هنجاریابی و اعتباریابی توسط محمدخانی). جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها نشان دادکه بین مهارت های اجتماعی نوجوانان با مورد آزار قرار گرفتن آنان در سطح اطمینان 99 درصد رابطه ی معکوس معناداری وجود دارد. در همین راستا بین دو زیر مقیاس مهارت های اجتماعی (شاملِ؛ رفتاراجتماعی مناسب، رابطه با همسالان) نوجوانان با مورد آزار قرار گرفتن آنان رابطه منفی معناداری وجود دارد و البته برخی از زیر مقیاس های مهارت های اجتماعی(شاملِ؛ رفتارهای غیر اجتماعی، پرخاشگری و برتری طلبی) نوجوانان با مورد آزار قرار گرفتن آنان دارای رابطه مستقیم معناداری بودند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از این بود که پرخاشگری و رفتارهای غیر اجتماعی و رفتارهای اجتماعی مناسب ، پیش بینی کننده های معنادار مورد آزار قرار گرفتن می باشند. در مجموع می توان نتیجه گرفت که نقص در مهارتهای اجتماعی بویژه وجود پرخاشگری، رفتارهای غیر اجتماعی و عدم مهارت های اجتماعی مناسب در روابط دو سویه کودک و نوجوان با دیگران تأثیر می گذارد و باعث افزایش احتمال مورد آزار قرار گرفتن کودکان و نوجوانان می گردد. کلید واژه ها: مورد آزار قرار گرفتن، کودک آزاری، مهارت های اجتماعی، نوجوانان، آزمون مهارت اجتماعی ماتسون، آزمون سنجش کودک آزاری