چکیده مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر 8 هفته شدت های مختلف تمرینات مقاومتی بر شمارش زیرگروه سلول های سفید خون و غلظت igg، لاکتات و پاسخ هورمون کورتیزول در مردان تمرین نکرده بود. مواد و روش ها: 24 مرد سالم تمرین نکرده با میانگین سن 71/1 ± 67/23 سال، قد 82/5 ± 04/176 سانتی متر، وزن بدن 66/6 ± 78/70 کیلوگرم و چربی بدن 47/2 ± 82/13 درصد، به صورت داوطلبانه و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرینات مقاومتی با شدت بالا (80 درصد 1rm)(تعداد=8 نفر)، گروه با شدت پایین (50 درصد 1rm) (تعداد=8 نفر) و گروه کنترل (تعداد=8 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینات مقاومتی شامل 6 حرکت تمرینی با وزنه (پرس سینه، پرس سرشانه، جلو بازو هالتر، کشش میله لت، پرس پا و پشت ران با دستگاه)، در3 نوبت (برای گروه با شدت بالا، 8-7 تکرار در هر نوبت) و (برای گروه با شدت پایین، 13-12 تکرار در هر نوبت) با استراحت 80 ثانیه اجرا کردند. میزان بار تمرین برای هر دو گروه یکسان در نظر گرفته شده است. 7 سی سی خون در سه مرحله پیش از تمرین، پس از هفته چهارم و پس از پایان هفته هشتم دوره تمرینات در ساعت 8 صبح، پس از 12 ساعت ناشتایی جمع آوری شد و نمونه های خونی برای تعیین میزان عوامل خونی سلول های سفید خون، غلظت igg، کورتیزول و لاکتات در آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری anova با اندازه گیری مکرر نشان داد که پس از هفته چهارم و هشتم، شمارش سلول های سفید در گروه 1rm80% نسبت به پیش آزمون افزایش معنی داری داشته است (05/0p?)؛ ولی در گروه 1rm50% به طور معنی داری نسبت به پیش آزمون کاهش داشته است (05/0p?). شمارش زیرگروه های سلول سفید در هیچ یک از مراحل اندازه گیری تغییر معنی داری پیدا نکرد. غلظت igg در گروه 1rm80% کاهش معنی داری در مراحل پس از هفته چهارم و هشتم نسبت به پیش آزمون داشته است (05/0p?)؛ ولی در گروه 1rm50% افزایش معنی داری پس از هفته چهارم نسبت به پیش آزمون داشته است (05/0p?). غلظت کورتیزول در گروه 1rm80% افزایش معنی داری در هفته هشتم نسبت به پیش آزمون داشته است (05/0p?)؛ ولی در گروه 1rm50% کاهش معنی داری در مراحل پس از هفته چهارم و هشتم نسبت به پیش آزمون داشته است (05/0p?). غلظت لاکتات در گروه 1rm80% افزایش معنی داری در مراحل پس از هفته چهارم و هشتم نسبت به پیش آزمون داشته است (05/0p?)؛ ولی در گروه 1rm50% تفاوت معنی داری نسبت به پیش آزمون دیده نشد. بحث و نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که تمرینات مقاومتی با شدت بالا (1rm80%) موجب سرکوب سیستم ایمنی سلولی به صورت افزایش غیرطبیعی شمارش سلول های سفید و غلظت هورمون کورتیزول و همچنین کاهش ایمونوگلوبولین g به عنوان یکی از شاخص های ایمنی هومورال می شود. بالعکس تمرینات مقاومتی با شدت پایین (1rm50%) موجب تقویت ایمنی به صورت افزایش غلظت ایمونوگلوبولین g و کاهش هورمون کاتابولیکی کورتیزول می شود. بنابراین با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که تمرینات مقاومتی با شدت پایین اثر بهتری بر دستگاه ایمنی-هورمونی در مقایسه با تمرینات مقاومتی با شدت بالا را دارد.