هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه‏ی سبک‏های دلبستگی و ابعاد سه گانه‏ی عشق اشترنبرگ با سازگاری زناشویی در بین معلمان متاهل شاغل در آموزش و پرورش شهر شهریار است. در نظریه‏ی دلبستگی اعتقاد بر آن است که انسان‏ها نسبت به افراد مهم زندگی خود طبق الگوهای مشخصی رابطه برقرار می‏کنند که سبک دلبستگی خوانده می‏شود. از این جامعه، 90 نفر به شیوه‏ی نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و بوسیله‏ی پرسشنامه‏های سبک‏های دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور(1987)، مقیاس مثلث عشق اشترنبرگ(1989) و پرسشنامه‏ی سازگاری زناشویی 32 سوالی اسپانیر(1976) مورد آزمون قرار گرفتند. یافته‏های پژوهش نشان داد که سبک دلبستگی ایمن با سازگاری زناشویی رابطه‏ی مثبت و معنادار دارد و سازگاری زناشویی را پیش بینی می‏کند. همچنین دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با سازگاری زناشویی رابطه‏ی منفی دارند. همچنین از بین مولفه‏های عشق، صمیمیت و شور و اشتیاق سازگاری زناشویی را پیش بینی می‏کنند. صمیمیت با سازگاری زناشویی رابطه‏ی مثبت و معنادار و شور و اشتیاق با سازگاری زناشویی رابطه‏ی منفی دارد. واژه‏های کلیدی: سبک‏های دلبستگی(ایمن، اجتنابی و دوسوگرا)، ابعاد سه گانه‏ی عشق اشترنبرگ، و سازگاری زناشویی.