این تحقیق تأثیر انواع روش های بازخورد تصحیحی را بر دقت نگارش دانش آموزان بررسی نمود. جمعیتی از شصت و شش دانش-آموز مقدماتی سطح بالا در موسسه ای در اصفهان بر اساس نمرات ترم قبل آنها انتخاب گردید. دانش آموزان از لحاظ دانش زبانی در سطح یکسانی بودند. این تحقیق شامل سه گروه بود : دوگروه آزمایشی و یک گروه کنترل. در طول تحقیق، به دانش آموزان گروه های آزمایشی، روش های مختلف بازخورد خطایی به نام های بازخورد غیرمستقیم کدگذاری شده و کدگذاری نشده ارائه شد، در حالی که دانش آموزان گروه کنترل، شیوه بازخورد خطایی مستقیم را دریافت کردند. دانش آموزان به آزمونی که مرتبط با نکات گرامری تدریس شده در طول تحقیق بود پاسخ دادند. همچنین در این آزمون دانش آموزان باید در مورد موضوعاتی که به آنها ارایه شده بود انشا می نوشتند. قابلیت اعتماد و درستی تست از طریق روشهای آماری به دست آمدند. تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون t برای بدست آوردن اهمیت عملکرد دانش آموزان در آزمون محاسبه گردیدند. نتایج تحقیق نشان داد که برای دانش آموزان سطح مقدماتی بالا، شیوه بازخورد خطایی غیرمستقیم کدگذاری شده باعث بهبود دقت در نگارش آنها گردید.