خردایش از نظر آزادسازی کانی های با ارزش، کاهش هزینه های فرآوری، کاهش مصرف مواد شیمیایی و تجهیزات و کاهش زمان فرآوری جایگاه ویژه ای در صنعت فرآوری مواد معدنی دارد. برای خردایش بسته به نوع بار خردکننده از انواع مختلف آسیا های گلوله ای و میله ای استفاده می شود. با توجه به اینکه در این آسیا ها، گلوله ها یا میله ها در ضمن کار، شکل اصلی خود را بر اثر سایش از دست می دهند. این امر باعث افت شدید کارایی آسیا شده و هزینه هنگفتی را به کارخانه کانه آرایی تحمیل می نماید. به دلیل ترکیبات متفاوت سنگ های معدنی و تنوع خصوصیات فیزیکی و مکانیکی آنها، استفاده از گلوله ها یا میله هایی با شرایط خاص ضرورت پیدا می کند. هدف از این تحقیق انتخاب بار خردکننده مناسب برای معدن فسفات اسفوردی می باشد که در آن ابتدا عوامل موثر و تاثیر هر کدام از این عوامل را در انتخاب بار خردکننده شناسایی و سپس با استفاده از تکنیک های مختلفی که توانایی تصمیم گیران را برای تعیین گزینه مناسب افزایش می دهند، با کنار هم قرار دادن این عوامل و روش ها اقدام به انتخاب بار خردکننده مناسب کرده و در نهایت نتایج حاصله به صورت خروجی نمایش داده می شود. به منظور تعیین بار خردکننده مناسب با توجه به انواع محدود گلوله ها و میله های تولید شده توسط کارخانه های سازنده و پس از بررسی های انجام شده در رابطه با امکان استفاده از این گلوله ها و میله ها در معدن فسفات اسفوردی چهار نوع گلوله و چهار نوع میله انتخاب گردید. در مرحله بعد با توجه به پارامترهای مربوط به بار خردکننده شامل ابعاد، سختی، دانسیته، قیمت و پارامترهای مربوط به خوراک ورودی به آسیا شامل ابعاد خوراک ورودی، سختی ماده معدنی، دانسیته ماده معدنی و پارامترهای مربوط به شرایط عملیاتی آسیا شامل سرعت آسیا، دبی بار ورودی، اندیس کار، اندیس سایش، درصد مواد جامد، درصد پرشدگی آسیا، درصد شارژ بار خردکننده و توان مصرفی آسیا و با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره و روش های تصمیم گیری چند معیاره فازی گزینه مناسب انتخاب شده است. از آن جا که برای انتخاب گلوله و میله از دو روش ahp و fahp استفاده شد، لذا برای اولویت بندی گزینه ها از روش های ادغام جواب ها (روش میانگین رتبه ها) استفاده شده است که در نهایت گلوله فولادی کروم دار، محصول شرکت داکتیل ماشین و میله فولادی کروم دار محصول شرکت isc توکیو انتخاب شده است.

در این مطالعه از شتر 12-8 ماه و سالم با دامنه وزنی بین 200 تا 220 کیلوگرم استفاده شد. در گروه l داروی لیدوکائین 2% با دوز 22/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و در گروهlt ترکیب داروهای ترامادول با دوز mg/kg 1 به ازای وزن بدن و لیدوکائین 2% با دوز مذکور به صورت تزریق در فضای اپیدورال در فضای بین مهره اول و دوم دمی مورد استفاده قرار گرفت. زمان شروع ومدت زمان بی حسی خلفی، سطح آرام بخشی وعدم تعادل بعد از تزریق دارو ثبت گردید. نتایج متعاقب تزریق داروی لیدوکائین و همچنین ترکیب لیدوکائین وترامادول در فضای اپیدورال حاکی از بی حسی کامل در دم، مقعد وپرینه می باشد.تفاوت معنی داری درشروع ومدت زمان بی حسی خلفی بین گروههای l و lt وجود نداشت (05/0<p). تزریق اپیدورال ترکیب لیدوکائین وترامادول سبب القای آرام بخشی خفیف تا ملایم گردید.عدم تعادل در تمام نمونه های مورد مطالعه مشاهده گردید و شدت آن در شترهایی که ترکیب لیدوکائین وترامادول دریافت کردند، به صورتغیر معنی دار بیشتر بود. نتیجه گرفته شد که تزریق اپیدورال لیدوکائین به همراه ترامادول سبب القای ارام بخشی و افزایش غیر معنی دار در بی حسی خلفی در شتر های تک کوهانه در مقایسه با تجویز تنهای لیدوکائین گردید.