نحوه استخراج و بهره برداری از منابع عظیم نفت همواره مشکل پیشروی مهندسان مخزن می باشد. اهمیت حجم عظیم منابع هیدروکربوری غیر قابل برداشت توسط روش های تولید طبیعی و غیر قابل جایگزین بودن این منابع، گسترش و استفاده از روش های ازدیاد برداشت نفت جهت بدست آوردن حداکثر بازدهی تولید از مخازن نفتی را امری ضروری و اجتناب ناپذیر ساخته است. بدین منظور روش های متفاوت ازدیاد برداشت معرفی و عملیاتی گردیده است. از جمله این روش ها روش تزریق آب و تزریق گاز غیر امتزاجی می باشد. شبیه سازی مخزن، نقش اساسی در پیش بینی مقدار تولید نفت، بکار گیری بهینه امکانات و برآورد یک طرح خاص در مخزن را به عهده دارد. با وجود اینکه مخزن تنها یک دوره تولید مفید چند ساله دارد، شبیه ساز ها این امکان را فراهم می کنند تا عملکرد آینده مخزن تحت شرایط مختلف، قبل از اجرای برنامه واقعی بررسی شود. در این تحقیق از مقایسه داده های واقعی تولید تجمعی نفت و فشار مخزن با داده های شبیه سازی، خطای 7 درصد در تولید تجمعی و 02/0 درصد در فشار مخزن محاسبه گردید و با توجه به خطای نسبتاً پایین در شبیه سازی، سناریو های متفاوت تزریق آب و تزریق غیر امتزاجی گاز بر اساس حساسیت سنجی بر روی مکان چاه ها، تعداد چاه ها و نرخ تزریق برای دست یابی به بالاترین ضریب بازیافت نفت در مخزن شکاف دار از سال 2003 تا سال 2050 توسط شبیه ساز eclipse 100 شبیه سازی گردید. نتایج بدست آمده حاکی از ان بود که وجود سه چاه تولیدی و سه چاه تزریقی و تزریق همزمان گاز در کلاهک گازی و لایه نفتی مخزن با توجه به نفت دوست بودن سنگ مخزن و مکانیزم ریزش ثقلی، بالاترین ضریب بازیافت را در پی خواهد داشت و میزان تولید در این حالت 3/4 درصد افزایش می یابد.