چکیده ebenus در مناطق جنوب غرب آسیا، شرق مدیترانه و شمال آفریقا گسترش یافته است وحدوداً شامل 19 گونه است. در مطالعه حاضر، 31 تاکسون (31 گونه در آنالیز nrdna its، 25 تاکسون در آنالیز matk و 25 گونه در آنالیز ترکیبی) شامل 18 گونه از ebenus، 6 گونه از taverniera، 2 گونه از جنس onobrychis و دو گونه از جنس hedysarum به عنوان درونگروه و بعلاوه alhagi persarum به عنوان برونگروه در بازسازی فیلوژنی انتخاب شدند. روش ماکسیمم پارسیمونی تعبیه شده در نرم افزار paup* با استفاده از جستجوی ابتکاری و روشbayesian با استفاده از mrbayes برای آنالیز فیلوژنی به کار برده شد. آنالیز کلادیستیک ریخت شناسی با استفاده از 21 صفت و 26 تاکسون شامل 19 گونه از ebenus، 2 گونه از taverniera، 2 گونه از جنس onobrychis و دو گونه از جنس hedysarum به عنوان درونگروه و بعلاوه alhagi persarum به عنوان برونگروه در باز سازی فیلوژنی انتخاب شدند. در تمام آنالیز ها ebenus و taverniera تک تبار هستند. بخشه های euebenus و ebenidium جنس ebenus تک تبار نمی باشند. همچنین onobrychis و hedysarum با حمایت ضعیفی با ebenus قرار گرفته اند. در درخت ترکیبی nrdna its- matk، ebenus pinnata و e.stellata شاخه های حل نشده ای هستند که متعاقب آن زیر کلاد e.cretica وe.armitagei می باشد که خواهر کلاد بزرگی از گونه های ترکیه ای بعلاوه e.sibthorpii است، این کلاد به نوبه خود شامل دو زیر کلاد متشکل از سه گونه (e.cappidocica، e.depressa و e.bourgaei) و یازده گونه (e.hirsuta تا e.sibthorpii) می باشد. هر دو آنالیز فیلوژنی مولکولی و مورفولوژی نشان می دهد که ebenus از مناطق مدیترانه ای (شمال آفریقا) منشا گرفته است. یک گونه، e.stellata، در مناطق جنوب غربی آسیا تکامل یافته است و تعداد کثیری از گونه ها به خوبی در نواحی مدیترانه و ایران وتورانی آناتولی (ترکیه) تنوع یافته اند. برخلاف فیلوژنی های مولکولی در درخت حاصل از مورفولوژی e.cretica و e.stellataخواهران متوالی بقیه گونه های ebenus هستند.