نام پژوهشگر: رضا دقتی پور
رضا دقتی پور بهروز کوشا
با توجه به گسترش روزافزون صنایع و شهرک های صنعتی در شهرها و به تبع آن افزایش ضایعات صنعتی تولیدی توسط این صنایع، باید به دنبال راهی در جهت استفاده از این ضایعات یا نابودی آنها بود. شهرک صنعتی شهر بیرجند نیز با دارا بودن صنایع و کارخانجات زیادی همچون، صنایع تولید کاشی، لوله های pvc ، ظروف پلاستیکی، تولید لاستیک و ...، و همچنین رشد و توسعه ای که هر روز در آن انجام میپذیرد، دارای ضایعات و مواد زائد صنعتی زیادی میباشد. در این تحقیق هدف بررسی صنایع موجود در شهرک صنعتی و مواد زائد تولیدی در آنها میباشد. بر این اساس و بعد از بررسی این ضایعات در صورت امکان میتوان از آنها به عنوان یک ماده افزودنی به خاک استفاده نمود. در نتیجه با دفن این مواد زائد در خاک از آنها جهت بهبود خواص خاک استفاده گردیده و هم راهی جهت رهایی از این مواد در دسترس قرار خواهد گرفت. در این تحقیق پارامترهای مقاومتی خاک مسلح که از اضافه نمودن نوعی مواد پلاستیکی از جنس پلی استایرن و پلی پروپیلن به خاک ماسه ای ناحیه ای از شهرستان بیرجند به دست می آید، مورد مطالعه قرار گرفته است. این مواد جزو ضایعات کارخانجات پلاستیک سازی و ظروف یک بار مصرف میباشند و دارای ماندگاری بالا در خاک هستند. همچنین در این بررسی از سه شکل متفاوت از پلی پروپیلن جهت افزودن به خاک استفاده شده است. نوعa در شکلی مانند عدسی، نوع b یا حالت لوله ای و نوع c بصورت پودر شده انواع پلی پروپیلن مصرفی در این بررسی میباشند. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی پارامتر های مقاومتی خاک از جمله زاویه اصطکاک و چسبندگی میباشد، تا به تبع آن بتوان بهترین ضایعات و درصد وزنی بهینه را جهت استفاده در خاک معین نمود. در بررسی های انجام شده از آزمایشات تراکم و برش مستقیم استفاده گردیده است. اینگونه مشاهده گردیده است که استفاده از این مواد باعث کاهش وزن مخصوص خشک حداکثر خاک و افزایش مقدار درصد رطوبت بهینه خواهد شد. استفاده از پلی استایرن در یک روند صعودی با افزایش درصد، باعث افزایش مقاومت و از طرف دیگر افزایش زاویه اصطکاک خواهد گردید. از طرفی این ماده در درصد های بالاتر بر روی چسبندگی نیز موثر خواهد بود. در هنگام کاربرد پلی پروپیلن نوع a و c افزایش مقاومت در خاک مشاهده نگردید. تقریبا در تمامی موارد زاویه اصطکاک خاک نسبت به حالت مسلح نشده بهبود یافته است ولی روند تغییر زاویه اصطکاک در مورد پلی پروپبلن نوع b و c یک روند کاهشی بوده که در مورد پروپیلن نوع a این حالت مشاهده نمیگردد. همچنین استقاده از انواع پلی پروپیلن به میزان یک درصد بهترین تاثیر را بر روی چسبندگی داشته است.