دراین تحقیق ارزش غذایی ( ترکیبات شیمیایی، انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم، قابلیت تولید گاز) دو گونه مرتعی درمنه (artemisia siberi besser) و پوآ (poa travialis l.) بررسی شده است. نمونه برداری در سه مرحله فنولوژیکی (رشد رویشی، گل دهی و بذر دهی ) و در دو ارتفاع متفاوت (سایت 1 با ارتفاع 1500-1300 متر و سایت 2 با ارتفاع 2000-1800 متر) صورت گرفت. نتایج نشان داد در مرحله رشد رویشی هر دو گیاه، پروتئین خام بیشتر و دیواره سلولی کمتر است. بنابراین تولید گاز در مرحله اول رشد بیشتر است. مقدار تولید گاز از بخش محلول و نامحلول درمنه برای سایت یک و دو به ترتیب 84/60، 24/63 میلی لیتر و برای پوآ در سایت یک و دو به ترتیب 63/75، 50/81 میلی لیتر بدست آمد. انرژی قابل متابولیسم پوآ در مرحله رشد رویشی برای سایت یک 43/2 و برای سایت دو 73/2 مگا کالری بر کیلو گرم ماده خشک و برای درمنه در سایت یک 38/2 و سایت دو 48/2 مگا کالری بر کیلو گرم ماده خشک برآورد شد. در بین دو سایت، گیاهان سایت دو انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم، تجزیه پذیری و تولید گاز بیشتری نسبت به گیاهان سایت یک نشان دادند. در میان این دو گونه نیز با توجه به پروتئین خام و قابلیت هضم بیشتر، ارزش تغذیه ای درمنه برای دام بیشتر از پوآی رشد کرده در ارتفاعات نئور بود.