هدف از پژوهش حاضر بررسی رابط? میان ویژگی های شخصیتی مادران و خلاقیت دختران بوده است. به همین منظور تعداد 360 دانش آموز دختر در دور? متوسطه شهر قزوین با میانگین سنی 15 سال و 7 ماه (دامن? سنی 14 تا 18 سال) پس از اعمال متغیرهای کنترل به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. آزمودنی های دختر پژوهش آزمون سنجش خلاقیت عابدی را در یک جلسه اجرا نمودند. همچنین مادران این آزمودنی ها نیز نسخ? 60 سوالی سیاه? شخصیتی نئو (neo-ffi-r) همراه با دستورالعمل اجرا ارسال شد. بررسی نتایج با استفاده از آزمون همبستگی پیرسن نشانگر ارتباط معنادار مثبت بین ویژگی های شخصیتی برونگرایی مادران بـا انعطاف و نمرات خلاقیت کـلی دختـران و نیـز وظیفه شناسی مادران با ابتکار، سیالی، انعطاف، بسط و نمرات خلاقیت کلی دختران است (سطح معناداری 05/0). عامل شخصیتی روانرنجورگرایی مادران نیز به شکل منفی با ابتکار، سیالیت، انعطاف و نمرات کلی خلاقیت در ارتباط است (سطح معناداری 05/0). همچنین نتایج تحلیل واریانس یکراهه نیز نشانگر آن است که تفاوت معنادار آماری بین ویژگی های شخصیتی مادران دختران خلاق و غیر خلاق وجود ندارد. بررسی توصیفی نمرات خلاقیت دختران نیز نشانگر توزیع خلاقیت در این جمعیت به شکلی مشابه با سایر جمعیت های مورد بررسی مشابه در ایران است. نتایج پژوهش حاضر نشانگر همگامی این نتایج با پژوهش های پیشین است. در برخی موارد نیز بنا به نوآوری بسیار در پژوهش حاضر و عدم وجود پیشینه و پشتوان? نظری و پژوهشی تجربی، تحلیل نتایج در هاله ای از ابهام قرار دارد که این امر نشانگر وجود فضای پژوهشی برای انجام تحقیقات آتی است . در نتیجه، یافته های پژوهش حاضر نشان دادند که عامل های شخصیتی برونگرایی و وظیفه شناسی مادران با خلاقیت دختران در ارتباط مثبت و عامل روانرنجورگرایی مادران در ارتباط منفی با خلاقیت دختران است.