در این پژوهش به بررسی رابطه بین سبک های رهبری دبیران بر اساس نظریه مسیر – هدف و انگیزش دانش آموزان پرداخته شد. در این پژوهش 133 نفر از دانش آموزان مقطع دوم دبیرستان های دخترانه شهرستان شهربابک به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. قسمت اول پرسشنامه که شامل 20 سوال است از پرسشنامه استاندارد رابرت هاوس و7 سوال بعدی محقق ساخته است. برای دستیابی به نتایج، دو روش آماری توصیفی و استنباطی به کار برده شد. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد، بین سبک های رهبری دبیران و انگیزش دانش آموزان رابطه مثبت وجود دارد. بیشترین ارتباط را با انگیزش، سبک رهبری هدایتی و کمترین ارتباط را با انگیزش، سبک رهبری هدف گرا داشته است. بین سبک های رهبری دبیران و ساختار تکالیف دانش آموزان، بین سبک های رهبری دبیران و میزان رسمی بودن سیستم اداری مدرسه، و بین میزان توانایی دانش آموزان و سبک های رهبری هدایتی، حمایتی و مشارکتی دبیران رابطه وجود ندارد ولی بین سبک رهبری هدف گرای دبیران و میزان توانایی دانش آموزان رابطه مثبت وجود دارد. همچنین بین میزان کنترل درونی دانش آموزان و سبک های رهبری دبیران و بین میزان کنترل بیرونی دانش آموزان و سبک های رهبری دبیران رابطه وجود ندارد. کلمات کلیدی: رهبری، سبک رهبری، نظریه مسیر هدف، انگیزش