پلیمر پلی(وینیلیدن فلوراید) یکی از پلیمرهای جالب دارای ممان دوقطبی بالا و آب گریزی زیاد است. از این پلیمر در کارهای زیادی از جمله در صنایع نیمه رسانا و الکترونیک استفاده های گوناگونی شده است. در این پروژه از این پلیمر جهت ساخت غشاهای نانوفیتراسیون استفاده شد. بدین ترتیب که با استفاده از روش جدایی فاز و حلال n و n-دی متیل فرم آمید و تغییر دمای حمام انعقاد، دمای محلول سازی و همچنین غلظت پلیمر در محلول، حاصل غشاهای متفاوتی تهیه شد و مورد آزمایش های گوناگونی قرار گرفت. ابتدا بوسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی اندازه حفرات سطح زیرین اندازه گیری شد و سپس توسط روش bet و الگوریتم bjh اندازه حفرات سطح بالایی غشا که همان سطح گزینش پذیر است مورد محاسبه قرار گرفت. در ادامه با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی عکسهایی از سطح غشا گرفته شد تا زبری و میزان تخلخل غشا مشخص شود و بدلیل نیمه بلوری بودن پلیمر پلی(وینیلیدن فلوراید) توسط دستگاه پراش اشعه ایکس، میزان بلورینگی و فازهای بلوری در غشاها بررسی شد. در پایان با استفاده از دستگاه فیلتراسیون موجود در آزمایشگاه میزان دبی عبوری آب خالص هر غشا اندازه گیری شد که نتایج تمام موارد فوق در جداول و اشکال موجود در فصل سوم آمده است. در ضمن با استفاده از رنگ تارترازین غشاهای حاصل مورد آزمایش احتباس قرار گرفت. ساختارهای غشاهای حاصل از نوع نامتقارن بوده و بلورینگی پلیمر بر ریخت شناسی غشا موثر بوده که تاثیر آن بر روی ماکروتهی جاها مشخص است. طبق نتایج حاصل با افزایش دمای حمام انعقاد تخلخل کاهش می یابد و اندازه حفرات افزایش می یابد که باعث کاهش دبی و احتباس می شود