هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین میزان بخشش و تفکر قطعی نگر در زوجین متقاضی طلاق و عادی صورت گرفت. برای این منظور گروه نمونه ای متشکل از 100 زوج متقاضی طلاق و 100 زوج عادی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از میان زوجین مراجعه کننده به دادگاه خانواده شماره یک تهران در سال 1388 انتخاب گردید. مواد و یافته ها: تمام شرکت کنندگان در پژوهش هر دو پرسشنامه گذشت رای (1998) و پرسشنامه تفکر قطعی نگر را تکمیل کردند. تحلیل و مقایسه اطلاعات بدست آمده از این مطالعه نشان داد که بین میزان بخشش و تفکر قطعی نگر در زوجین متقاضی طلاق و عادی رابطه وجود دارد p<0/5 )). همچنین بخشش در زوجین متقاضی طلاق کمتر از زوجین عادی است p<0/5 )). از طرف دیگر، تفکر قطعی نگر در زوجین عادی کمتر از زوجین متقاضی طلاق است p<0/5 ) ). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود که در مشاوره های زناشویی از رویکرد بخشش برای کاهش میزان طلاق استفاده گردد. کلید واژه: بخشش، تفکر قطعی نگر، تحریف شناختی، طلاق