پلی متیل متاکریلات (pmma) مهمترین عضو خانواده اکریلیک می باشد. در این تحقیق تاثیر نانوذرات کربنات کلسیم بر روی خواص حرارتی و مکانیکی پلی متیل متاکریلات گرماسخت بررسی شده است. زمینه پلیمری مورد استفاده در این تحقیق یک نوع اکریلیک گرما پخت مخصوص پروتزهای متحرک می باشدکه شامل پودر پلی متیل متاکریلات و مایع متیل متاکریلات است. به منظور توزیع یکنواخت نانوذرات کربنات کلسیم در زمینه پلیمری، مخلوط پودر پلیمر ونانوذرات با درصدوزنی 5/2 ،5 و10 به مدت 10 دقیقه آسیا شدند. سپس نمونه های پلیمر خالص و نانوکامپوزیت به روش قالبگیری فشاری تولید شدند. آزمونهای خمش، فشار و سختی ویکرز جهت بررسی اثر نانوذرات بر روی خواص مکانیکی پلی متیل متاکریلات انجام شد. همچنین ارزیابی مکانیزم تغییر شکل و سطوح شکست نمونه های خمشی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) صورت گرفت. رفتار حرارتی پلی متیل متاکریلات و تاثیر نانوذرات کربنات کلسیم در محدوده دمایی دمای محیط تا c?500 با دو نرخ حرارت دهی 10 و 20?.c min-1 طی آزمون وزن سنجی حرارتی (tga) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد در نمونه های نانوکامپوزیت، مدول فشاری و خمشی با افزایش مقدار نانوذرات بهبود، اما در عین حال استحکام خمشی و استحکام فشاری نسبت به نمونه پلیمر خالص کاهش یافته اند. بررسی سطوح شکست نمونه های خمشی نشان می دهد شکست ترد در نمونه پلیمر خالص در اثر حفرات حاصل از نمونه سازی و در نمونه های نانوکامپوزیت در اثر جدایش دانه های پلیمر از زمینه بین دانه ای صورت گرفته است. تشکیل شبکه ای از نانوذرات و زمینه موجب افزایش مقدار سختی نسبت به پلیمر خالص شده است. نتایج ارزیابی حرارتی نشان داد حضور نانوذرات شروع فرایند تخریب را در حدود c?100 به تعویق می اندازد اما با شروع فرایند، تخریب با سرعت بیشتری نسبت به پلیمر خالص صورت می گیرد. افزایش نرخ حرارت دهی سبب تک مرحله ای شدن تخریب پلیمر خالص و همچنین تسریع فرایند تخریب شده است.