حقوق و موقعیتی که جنین در فقه امامیه و نظام حقوقی ایران دارا می باشد، موضوعی است که در این رساله تحت عنوان بررسی تطبیقی حقوق جنین در فقه امامیه و حقوق ایران مورد بررسی قرار گرفته است. جنین به عنوان یک موجود زنده میتواند از حقوق برخوردار شود. البته دو شرط مهم برای استحقاق جنین در برخورداری از حقوق مدنی لازم است: 1- موجود بودن جنین هنگام ایجاد حق. 2- زنده متولد شدن جنین؛ هرچند بلافاصله بعد از تولد بمیرد. در فقه امامیه وحقوق ایران، در برخورداری جنین از حق ارث و وصیت هیچ اختلافی وجود ندارد. وقف بر جنین نیز با وجود این که در فقه و قانون مدنی، مورد توجه کافی قرار نگرفته است، به عنوان یکی از حقوق مدنی برای جنین قابل پذیرش است. همچنین از آنجایی که ابتداییترین حق جنین، حق حیات است، شارع و قانونگذار برای متعرضین به حیات جنین، مجازاتهای شدیدی در نظر گرفته اند و سقط جنین را در هیچ یک از مراحل تکامل جنین اجازه نداده اند. قانون ایران تنها مورد مجاز سقط را زمانی می داند که جان مادر درخطر جدی باشد یا جنین دچار برخی بیماری ها باشد به شرط آن که سقط، قبل از دمیده شدن روح صورت بگیرد.