چکیده نقد تطبیقی حاکمیت در بوستان سعدی و نهج البلاغه امام علی (ع) سعدی از نویسندگان و شاعران زبردست و توانای ادبیات فارسی است که شگردهای نویسندگی او در همه آثارش مشهود است. استفاده از حکومت و دغدغه ی بیان هنرمندانه ی آن، حاکی از توجّه بسیار و عمیق او به این مسائل است. و اثر او یعنی بوستان در بستر حکومت و حکومت مداری مورد توجّه قرار گرفت ؛ روشکار چنین بود: ابتدا کتاب های زیادی در زمینه ی حکومت، روش مملکت-داری و صفات و خصوصیات حاکم و وظایف او مطالعه شد. درسایت های مختلف اینترنتی نیز، مقاله-هایی استخراج، و سپس فیش برداری شد. و حاصل کار چنین بود: در بخش اوّل از فصل اوّل، ابتدا به مسئله ی حاکمیت و تشکیل حکومت و اهداف آن پرداخته شد و در بخش دوم به مهمترین صفات حاکم چون حق محوری، تقوا، اعتدال و میانه روی و ... توجّه گردید. و سرانجام به این نتیجه رسیدیم که حکومت و حکومت مداری آنگونه که سعدی به کار برده، در سخنان امام علی (ع) هم کاربرد داشته و چنین قاعده هایی را می توان به کاربست. و در ادامه در بخش اوّل از فصل دوم، ابتدا به مهمترین وظایف حاکم چون اجرا ی عدالت و پرهیز از ستم و دیگر مسائل توجّه گردید و بعد تحلیل و بررسی آن ها در هر دو اثر. و در بخش دوم حقوق متقابل مردم و حاکم مطرح گردید. و در فصل سوم، ابتدا تدابیر داخلی یی چون وظایف ارتش و اخلاق رزمی و... بیان شد. و بعد تدابیرخارجی یی چون صلح و اقدامات ایمنی، برنامه ریزی و طرح جنگ، مدیریت جنگ، وپایان جنگ. و در نهایت به مناجات و ختم مطالب پایان یافت.

در این تحقیق، آلیاژ پلی پروپیلن و لاستیک اتیلن پروپیلن با استفاده از روش داخل راکتور برای بالا بردن میزان ضربه پذیری آن، در حین پلیمریزاسیون ساخته شد و برای بررسی اثر این روش، ساختار و خواص محصول به دست آمده مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه با تغییر شرایط پلیمریزاسیون، آلیاژهایی با ساختار متفاوت تهیه شد. در یک دسته از آلیاژها، زمان کوپلیمریزاسیون تغییر کرده و اثر این تغییرات بر خواص نهایی محصول مورد بررسی قرار گرفت و دسته دیگر آلیاژهایی بودند که به دلیل افزودن مقادیر متفاوتی از هیدروژن در مرحله هموپلیمریزاسیون، ماتریس متفاوتی داشتند. اثر دیگری که می توان آن را زیر مجموعه تغییرات ماتریس در نظر گرفت، وجود درصد بسیارکمی از کومونومر در ماتریس بود تا بتوان بر اساس آن، اثر وارد کردن عامل بی نظمی در ساختار ماتریس و در نهایت اثر آن بر خواص آلیاژ را بررسی کرد. برای تعیین ساختار آلیاژسنتزی از آنالیز حرارتی(dsc)، طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه (ftir) و میکروسکوپ الکترونی (sem) استفاده شد. رفتار حرارتی، دینامیکی مکانیکی و همچنین خواص مکانیکی و مورفولوژی آلیاژ سنتزی نیز مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای بررسی بیشتر ساختار و تاثیر آن بر رفتار نهایی آلیاژ، فاز پراکنده و ماتریس جدا شده و خواص ویسکوالاستیک همه نمونه ها و اجزا آنان با استفاده از رئومتر با صفحات موازی مورد ارزیابی قرار گرفت و با استفاده از مدل های پیشنهادی برای سازگاری اجزا آلیاژهای امتزاج ناپذیر، برهم کنش بین اجزا نمونه ها با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج آزمون ها نشان داد که فاز لاستیکی در نمونه های سنتزی در درصدهای پایین کوپلیمر از توزیع مناسبی برخوردار است. مقایسه نمونه هایی که با شرایط مختلف سنتز شده اند نشان داد با افزایش اتیلن در ساختار و به تبع آن افزایش میزان کوپلیمرهای غنی از اتیلن، علاوه بر ظهور پیک تبلور جدگانه برای این کوپلیمرهار محدوده دمایی 120 تا 130 درجه سانتی گراد، مورفولوژی نیز تغییر یافته و نواحی آمورف به صورت حلقوی اطراف کوپلیمرهای غنی از اتیلن را گرفته اند. تغییر مورفولوژی اثر مستقیم روی رفتار رئولوژیکی آلیاژ داشته و سبب بروز پدیده تسلیم برای آلیاژهای حاوی کوپلیمرهای بلاکی غنی از اتیلن شده است. در ادامه با استفاده از مدل های رئولوژیکی میزان تنش برهم کنش میان اجزا آلیاژ محاسبه شد و در مقایسه با نتایج آزمون کشش می توان گفت برای نمونه هایی که میزان تنش برهم کنش آن ها029/0، 039/0 و 066/0 است درصد کشش تا نقطه پارگی در آزمون کشش آنها به ترتیب 1260، 1130 و 250 است. از آنجایی که سطح زیر منحنی تنش کرنش، معیاری از میزان چقرمگی ماده است، اینطور نتیجه گیری شد که افزایش میزان سازگاری نواحی پراکنده سبب افزایش میزان چقرمگی ماده شده که همان هدف اصلی از آلیاژ کردن پلی پروپیلن است. همچنین بطو کیفی می توان گفت حضور کوپلیمرهای غنی از اتیلن سبب کاهش میزان مدول بین سطحی اجزا آلیاژ شده و این افت در رفتار کششی نمونه مشهود است. از آنجایی که همه نمونه ها در تست ضربه رفتاری نشکن از خود نشان دادند، از میزان کشش نمونه تا نقطه پارگی به عنوان معیاری برای مقایسه میزان چقرمگی آن ها استفاده شده است. بطور کلی نتایج نشان داد که رابطه خطی برای ارتباط میان زمان کوپلیمریزاسیون و همچنین هیدروژن و رفتار مکانیکی مطلوب وجود ندارد و تعیین کننده اصلی، ساختار و اجزایی است که در حین واکنش تشکیل می شود که می تواند بر میزان سازگاری اجزا و نهایتا خواص محصول موثر باشد.