چکیده پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی، شیوه های حل مسئله و سلامت روانی دانش آموزان پیش دانشگاهی شهر شیراز پرداخته است. جامعه آماری، دانش آموزان دختر و پسر پیش دانشگاهی شهر شیراز بودند که 330 آزمودنی (210 دانش آموز دختر و 120 دانش آموز پسر) به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه ی جهت گیری مذهبی، شیوه های حل مسئله هپنر و پرسشنامه پاسخ دادند. اطلاعات بدست آمده با آزمون همبستگی پیرسون، آزمون گروه های مستقل و رگرسیون چند متغیره، گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. نتایج یافته ها با آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین سبک خلاقیت با جهت گیری مذهبی در سطح و زیر مقایس های عقاید – مناسک – اخلاق رابطه منفی و معنادار وجود دارد. مقایس عقاید مناسک با شیوه ای حل مسئله ، خلاقیت ، سبک اجتنابی و سبک روی آورد در سطح رابطه منفی و معنادار وجود دارد. مقیاس اخلاق با خلاقیت، سبک اجتنابی شیوه های حل مسئله در سطح و سبک روی آورد در سطح رابطه منفی و معنادار ایجاد کرده است. بین متغیر جهت گیری مذهبی با شیوه های حل مسئله، خلاقیت، سبک اجتنابی و کسب روی آورد در سطح و درماندگی در سطح رابطه منفی و معنادار وجود دارد. بین مقیاس عقاید و مناسک با حساسیت بین فردی در سطح و اضطراب ترس گونه در سطح رابطه منفی و معنادار وجود دارد. بین مقیاس اخلاق با مولفه های حساسیت بین فردی، اضطراب در سطح و اضطراب ترس گونه در سطح رابطه منفی و معنادار مشاهده شده بین جهت گیری مذهبی با سلامت روان و اضطراب در سطح و حساسیت بین فردی و اضطراب ترس گونه در سطح رابطه منفی و معنادار وجود دارد. کلید واژه ها: جهت گیری مذهبی، راهبردهای حل مسئله، سلامت روان.