پایان نامه حاضر به بررسی روابط معنایی و با هم آیی در نوشتار دانش آموزان مقطع های تحصیلی دوم تا پنجم ابتدایی پرداخته است. هدف این پژوهش بررسی گستردگی کاربرد روابط معنایی در مقطع های تحصیلی مذکور می باشد.چارچوب تحلیلی این پژوهش، چارچوب ارائه شده توسط لوبنر (2002)می باشد. از میان روابط معنایی که لوبنر به آن ها می پردازد، هم معنایی، تقابل معنایی و شمول معنایی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در زمینه ی باهم آیی نیز از میان زبان شناسانی که آن را مورد مطالعه قرار داده اند، چارچوب نظری ارائه شده توسط هالیدی و حسن(1976)، مبنای این پژوهش قرار داده شده است. یافته های پژوهش موید آن است که دانش آموزان در تمام مقطع های تحصیلی موردنظر از انواع روابط معنایی ( هم-معنایی، تقابل معنایی و شمول معنایی) و با هم آیی استفاده می کنند.با بالاتر رفتن مقطع تحصیلی میزان استفاده از این نوع روابط افزایش می یابد. رابطه ی محسوسی میان مقطع تحصیلی و میزان استفاده از انواع هم معنایی دیده نشد، ولی در مورد کاربرد انواع تقابل معنایی، تنوع استفاده درمقطع های تحصیلی چهارم و پنجم بیشتر است.