در میان شاعران غزلسرای معاصر سیمین بهبهانی از جایگاه و شهرت ویژه ای برخوردار است. یکی از مهمترین عوامل توفیق بهبهانی در حوزه غزل موسیقی شعر اوست. در این رساله به بررسی موسیقی در غزل های بهبهانی پرداخته ایم تا سیر تحوّل موسیقی غزلیّات او را نشان دهیم. از این رو هر یک از انواع موسیقی بیرونی (وزن و بحرهای عروضی)، موسیقی کناری (ردیف وقافیه) و موسیقی درونی (بدیع لفظی) را در فصل های جداگانه ای مورد تحقیق و بررسی قرار دادیم و در پایان هر فصل سیر تغییر و تحوّل موسیقی را در مجموعه شعرهای بهبهانی مطرح کردیم. در پایان دریافتیم انواع موسیقی بیرونی، کناری و درونی غزل بهبهانی بسیار غنی است. این شاعر نگاه ویژه ای به موسیقی بیرونی غزلیات خود دارد به شکلی که سیر تحوّل موسیقی بیرونی در غزلهایش سیری صعودی و مرحله ای است. موسیقی کناری در غزلهای بهبهانی سیری یکنواخت داشته و اغلب نقش مکمّل موسیقی بیرونی را برعهده دارد. موسیقی درونی در مجموعه اشعار بهبهانی زیبا و تأثیرگذار برده، امّا در غزلیات پایانی سیمین سطح این موسیقی تنزّل یافته است. بنابراین به نظر می رسد در این اواخر به سبب توجّه بیش از حد این شاعر به بخش موسیقی بیرونی سطح کیفی موسیقی غزل هایش تنزّل یافته است.