ما در عصری زندگی می کنیم که دانش به نیروی محرکه سازمان ها تبدیل شده و مدیریت دانش یکی از کارکردهای جدایی ناپذیر کسب و کار است. به منظور بهره مندی از مزایای مدیریت دانش، توجه به آن برای هر سازمانی ضرورت خواهد داشت بخصوص برای دانشگاه ها که فعالیت ذاتی و ماموریت اصلی آن ها، پرداختن به فعالیت های دانشی است؛ به منظور آمادگی و غلبه بر چالش هایی که موسسات آموزش عالی با آن مواجه اند، شناخت قابلیت اجرا و مفهوم مدیریت دانش برای این موسسات حیاتی است. دانشگاه علوم انتظامی، تنها مرکز آموزش عالی افسران پلیس و از معدود مراکز علمی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است که لزوم پیاده سازی مدیریت دانش در آن، مثل همه سازمانها، امری انکار ناپذیر است، اما چنانچه این دانشگاه بخواهد خود را با آرمان های توسعه علم در سند چشم انداز هماهنگ نماید، باید تلاش های بیشتری را در این زمینه به عمل آورد و لازم است تا از سازمان های پیشرو و البته دانشگاه های پیشرو در این زمینه به شکل مناسبی الگوبرداری نماید. در این مقاله با هدف الگوبرداری از بهترین شیوه های دانشگاه تهران به عنوان دانشگاهی پیشرو در زمینه مدیریت دانش، به مقایسه استقرار چرخه مدیریت دانش در دانشگاه های تهران و علوم انتظامی، پرداخته شده است. این پژوهش به دو شیوه اسنادی و پیمایشی و به کمک ابزارهای فیش برداری و پرسشنامه انجام گرفته است. پایایی پرسشنامه محقق ساخته مورد استفاده با روش آلفای کرونباخ 94/0 محاسبه گردیده و مبنای این پژوهش قرار گرفته است. اعضای هیات علمی دانشگاه تهران و علوم انتظامی جامعه این تحقیق را تشیکیل داده و داده های جمع آوری شده به کمک تکنیک های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. از آزمون های تی و من ویتنی، جهت آزمون فرضیات پژوهش استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که در چهار مولفه تحصیل، بکارگیری، اشتراک و نگهداری دانش، دانشگاه تهران با دارا بودن وضعیتی بهتر از دانشگاه علوم انتظامی، می تواند الگوی این دانشگاه قرار گیرد.