فرایند جهانی شدن و توسعه و دسترسی روز افزون به ابزار های نوین ارتباطی و اطلاعاتی، فرهنگ ملی کشورها را دستخوش تغییر و تحولاتی بزرگ کرده و در بسیاری از جوامع موجبات در هم ریختن مرزهای فرهنگی و ادغام فرهنگهای ضعیف را در درون فرهنگ مسلط فراهم آورده است. بر این اساس حفظ و صیانت از هویت ملی و تقویت آن، بخصوص در قشر جوان و تحصیل کرده، به یکی از دلمشغولی های سیاستگذاران و برنامه ریزان نظامهای آموزشی جهان تبدیل شده است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف ارزشیابی هویت ملی دانشجویان دانشگاه تبریز و با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه نیمه ساختار یافته صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان میدهد که نظام آموزشی عالی و برنامه درسی آن نتوانسته است در فرایند شکل گیری و تقویت هویت ملی موفق عمل کند. همچنین برنامه درسی آموزش عالی نه تنها تقویت کننده هویت ملی نبوده، بلکه زمینه تضعیف هویت ملی و تقویت هویت قومی و گرایش های قومی را هم فراهم ساخته است. از یافته های دیگر این تحقیق می توان به پایین بودن هویت ملی در بعد دینی و موقعیت خوب زبان انگلیسی، نسبت به زبان فارسی و زبان مادری اشاره کرد و در حالیکه اجتماع از فرد تعلق به هویت ملی را انتظار دارد فرد اولویت را به قومیت می دهد. از جمله راهکارهای پیشنهاد شده می توان به، توجه به برنامه درسی فوق برنامه، تجدید نظر در برنامه بومی سازی دانشگاهها، گسترش فرهنگ گفتمان، توجه به فرهنگ اقوام و... اشاره کرد. کلید واژه ها : هویت ملی - برنامه درسی - آموزش عالی- دانشگاه تبریز- قومیت