امروزه دانش یکی از مهمترین سرمایه های سازمانی می باشد، بنابراین مدیریت و به کارگیری موثر این سرمایه، نقش حیاتی در موفقیت سازمان دارد. یکی از مهمترین ارکان مدیریت دانش، تبادل و تسهیم دانش می باشد. از سوی دیگر با توجه به اینکه هر سازمان از ساختار، فرهنگ و شرایط خاصی برخوردار است که آن را از سایر سازمان ها متمایز می نماید، بررسی دقیق عوامل تاثیر گذار بر فرایند تسهیم دانش در هر سازمانی ضروری است. پژوهش حاضر در پی شناسایی موانع تسهیم دانش در شرکت پالایش نفت اصفهان و تجزیه و تحلیل این موانع در جهت ایجاد زمینه مناسب اجرای مدیریت دانش و تسهیل حرکت سازمان به سوی سازمان یادگیرنده بوده است. دراین پژوهش موانع بالقو? فردی، سازمانی، فرهنگی و فن آوری تسهیم و تبادل دانش در بین کارکنان سازمان مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نوع پژوهش کیفی و روش پدیدار شناسی می باشد. جامع? پژوهش کلی? کارکنان رسمی واحد عملیاتی شرکت پالایش نفت اصفهان می باشند که دارای حداقل مدرک دیپلم و یک سال سابق? کاری هستند. داده های مورد نیاز از طریق انجام مصاحبه نیمه ساختار یافته با 24 نفر از کارکنان که بصورت نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده اند، گردآوری شده است. به منظور بالا بردن روایی ابزار پژوهش از مواردی همچون بازنگری ناظرین، بازنگری مشارکت کنندگان، مربوط بودن و اعتماد پذیری استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات روش هفت مرحله ای کلایزی به کار گرفته شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که موانع تسهیم دانش شامل موانع فردی (اختلاف سنی، سطح تحصیلات و سابقه کاری؛ فقدان امنیت شغلی، فقدان مهارت های برقراری ارتباط با دیگران و درگیر نشدن با کار)، موانع سازمانی (فقدان حاکمیت نظام هدایت مطلوب و موثر، خط مشی های ضعیف منابع انسانی، نا کارآمدی سیستم پاداش سازمان، عدم دسترسی به منابع مورد نیاز و ضعف سیستم ارزیابی عملکرد کارکنان)، موانع فرهنگی (فقدان حاکمیّت فرهنگ تسهیم دانش، فقدان حاکمیّت فرهنگ اعتماد محور، فقدان حاکمیّت فرهنگ باز، فقدان حاکمیّت فرهنگ سازمانی یادگیرنده و ضعف پشتوانه های ارزشی و اعتقادی) و موانع فن آورانه (عدم تمایل به استفاده از سیستم های فناوری اطّلاعات و فقدان سیستم جامع اطّلاعاتی) می باشد. در نهایت راهکارهایی جهت رفع این موانع به مدیران سازمان ارائه گردیده است.