نام پژوهشگر: نفیسه الفی

سنتز و شناسایی ساختار بلوری- مولکولی کمپلکس های حاوی لیگاندهای انتقال پروتون جدید متشکل از پیرازین-2,3- دی کربوکسیلیک اسید و 2- آمینو-4- متیل پیریدین با برخی از یون های فلزی واسطه ردیف اول جدول تناوبی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده علوم 1389
  نفیسه الفی   حسین اشتیاق حسینی

زمینه های پژوهشی و مطالعاتی جدیدی از جمله شیمی اَبَرمولکولی، شیمی حیاتی، شیمی میزبان- میهمان و به طور کلی مهندسی بلور در کنار شیمی کوئوردیناسیونی از موارد با اهمیت و قابل بررسی در حوزه ی شیمی معدنی هستند. برای درک مهندسی بلور و شیمی اَبَرمولکولی یک شیمی دان بایستی با حوزه ی متنوع برهم کنش های وان دروالسی اعم از برهم کنش های بین مولکولی و درون مولکولی آشنا باشد. از مهم ترین این برهم کنش ها در شیمی اَبَرمولکولی می توان به انواع پیوند هیدروژنی کلاسیک و غیرکلاسیک نظیرn?h•••o ،o?h•••o ،o?h•••n وc?h•••o اشاره نمود. در این پژوهش با استفاده از یون های فلزی واسطه ی coii، cuii وznii ، لیگاند اسیدی پیرازین-2,3- دی کربوکسیلیک اسید و هم چنین بازهای آلی 2- آمینو-4- متیل پیریدین، 2- آمینو-6- متیل پیریدین و 2- آمینو-4- متیل پیریمیدین افزون بر سنتز ترکیب های کوئوردیناسیونی حاوی لیگاندهای انتقال پروتون سنتز شده، به بررسی انواع برهم کنش های وان دروالسی به ویژه پیوندهای هیدروژنی متفاوت و بررسی تأثیر گونه ی بازی از جنبه ی ساختاری و موقعیت گروه های استخلاف شده در حلقه ی آروماتیکی بر آرایش گونه های مربوط در شبکه ی بلوری پرداخته شده است. نتیجه های به دست آمده از شناسایی پراش پرتوx بر روی تک بلورهای این ترکیب های کوئوردیناسیونی، شناسایی های طیفی و تجزیه ی عنصری نشان می دهد که این ساختارهای کوئوردیناسیونی با فرمول عمومی[base]2[m(pyzdc)2(h2o)2].nh2o; m= coii, cuii, znii با یکدیگر هومولوگ هستند و در سیستم بلوری تری کلینیک باگروه فضاییp? و 1 = z متبلور شده اند. تمامی این ترکیب ها متشکل از دو گونه ی کمپلکس آنیونی و کاتیونی می باشند که از طریق انواع برهم کنش های وان دروالسی با یکدیگر ارتباط پیدا کرده و منجر به ایجاد ترکیب های سه بُعدی اَبَرمولکولی شده است. مطالعه و بررسی شبکه های بلوری این ترکیب ها به روشنی تأثیر برهم کنش های وان دروالسی را بر نحوه ی آرایش و صورت بندی تک تک گونه های موجود در شبکه ی بلوری نشان می دهد. به منظور مقایسه ی ویژگی بلورینه شدن ترکیب هایی که به عنوان لیگاند در این پروژه با ترکیب هایکوئوردیناسیونی مربوطه، یک لیگاند انتقال پروتون جدید متشکل از پیرازین-2,3- دی کربوکسیلیک اسید و پی پیرازین با داده های بلور شناختی در سیستم بلوری مونوکلینیک، گروه فضایی p21/c، ? (4)7519/7 a =، ? (8)4597/18= b، ? (4)0292/7 c =، °974/111 = ? و2 = z سنتز شده است.